Onur e Gelincik’in dövüşmesinden ve akademiye geldikten sonra Tuana bir an olsun Sevil’in yanından ayrılmadı. Ömer’le bile doğru düzgün konuşamadı. Yemekten erken kalkıp odasına geçtiğinde de Tuana peşinden gelmişti.
Masasında öğrencilerin değerlendirme raporlarını incelerken karşısındaki koltukta oturuyordu. “Bugün bana doyamadın galiba Tuana Eve geçsen, bende çok geçe kalmam gelirim.” Turnuva için geldiğinden, ve o geldiğinde Gelincik’in dertleriyle uğraştığından nezaket gereği eski dostunu evinde ağırlıyordu. Tuana’ı başına Gelincik yüzünden sardığını unutmaya çalıştı ama olmuyordu.
Tuana elindeki telefonu bırakıp Sevil’e döndü. “Çok özlemişim seni. Ayrılmak istemiyorum.” Telefonuyla oynamaya geri döndü. Amacının onu yalnız bırakmamak ve Gelincik’in galibiyeti hakkında birisiyle kon
