Sürekli gözetim altında olsam da yakalanan hainler sayesinde keyfim yerindeydi. Hep birlikte koltuklara yayılmış otururken herkes kendi aleminde takılıyordu. Ömer, diğer öğrencilerin yanlış anlamaması için çok fazla bana yaklaşmıyordu. Ama sürekli etrafımda görüyorum onu. Kafamı nereye çevirsem orada oluyor mutlaka.
Herkes telefonlarına dalmışken öğrencilerden biri yanımıza geldi. “Onur, Gelincik. Müdireler sizi çağırıyor.” Onur’la birbirimize bakıp ayaklandık. İkimizi birden çağırdıklarına göre turnuvayla ilgili bir konu olmalı.
Müdirelerimiz bizim geldiğimizi görünce konuşmayı sonlandırdılar. Bunların birbiriyle derdi ne acaba? “Evet çocuklar turnuva için fotoğraf çekimi yapılacak. Bakanlığa gitmemiz gerek. Arım saat sonra çıkıyoruz, hazırlanın.” Tuana Hanım her zaman mutlu görünmeyi n
