بعد مرور عام كامل على كل تلك الأحداث
وقفت هاجر بضيق شديد تعلم ماسيقوله وبالفعل اقترب منها قائلاً :انا مش قولت وفهمت وحفظت 100 مرة قبل كده ان مافيش نزول من غيرى... كل شويه هقول... فى ايه يا هاجر.
هاجر بغضب شديد :ماهو مش معقول بجد كل ما احتاج حاجة ليا ولا للبيت لازم اخرج معاك او استناك لحد ماتخلص شغلك الى مش بيخلص ابدا عشان تيجى معايا... كده كتير ياسالم كتير اوى.
سالم:وانا اعمل ايه شغلى مش بيخلص وانتى ادرى الناس ب*روفى من بعد ما فتحت فرع جديد للورشه فى حلوان وانا دايما مشغول يبقى تستحملى ظروفى.
هاجر :هو مش ظرف وهيخلص لا ده وضع دايم وانا ياما قولت واتكلمت ان بلاش تفتح فرع جديد مانت شغلك ماشى حلو والحمد لله بس انت عمرك ما بتسمعلى ودايما رائيك من دماغك حتى لو غلط.
سالم :بس بس بس كده الأول توطى صوتك وانتى بتتكلمى تمام.. تانى حاجة بقا انا عايز افهم دماغك دى فيها ايه ولا بتفكرى ازاى... باب رز
