Chapter 22

2890 Words

Kesha's POV "Mommy, sino iyong lalake kanina?" "Hindi ko siya kilala, sweetie," sagot ko sa anak ko while I was holding her hand so tight. Kanina pa kami paikot-ikot sa reception. I was looking for Karmina para masabihan ko siyang uuwi na ako. Ang ingay ng kwentuhan ng mga tao, but the thump on my heart was the loudest. Parang sasabog na ang dibdib ko sa lakas ng kalabog niyon matapos kong makita muli ang ama ng anak ko. "What the... Ikaw nga? s**t, I've been looking for you, Kesha."  I rolled my eyes as I remembered how Adam greeted me a while ago. Ang kapal ng mukha niyang makabati sa akin nang gano'n as if nothing bad happened to us in the past. Eight? Oh no, nine; nine years have passed already. Parang hinukay iyong sugat ko na nine years ng nakabaon. Sa sobrang kaba at inis

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD