ตอนที่ 7 รอยยิ้มที่แสนอบอุ่น

1038 Words

มุมปากชนายกขึ้นเล็กน้อยก่อนที่เจ้าตัวจะเอะใจว่าตัวเองเผลอยิ้มทำไมจึงรีบหุบยิ้มทันควัน เพียงแค่นึกถึงเด็กสาววัยละอ่อนก็ทำให้เสือหิวอย่างเขายิ้มได้เชียวหรือ เป็นไปได้ยังไงกัน? เช้านี้อากาศสดชื่นแจ่มใส แสงแดดอ่อนๆ กระทบผิวขาวเนียนละเอียดราวกับผิวพรรณของเด็กหญิง ชุดสูทสีเทาอ่อนช่วยเพิ่มให้ร่างสูงดูดีมีสง่า มือหนายกขึ้นถอดแว่นกันแดดออกเผยให้เห็นดวงตาทรงเสน่ห์ที่มองปราดเดียวก็ทำให้ใจสาวๆ เต้นตุ้มๆ ต่อมๆ เฉกเช่นตอนนี้ สาวน้อยสาวใหญ่ในชุดทำงานเหลียวมองแขกผู้มาใหม่ที่มีรัศมีจับราวกับเป็นผู้บริหารระดับสูง หารู้ไม่ว่าเขามาสมัครงานในตำแหน่งพนักงานกินเงินเดือนธรรมดาๆ คนหนึ่งเท่านั้น อากาศก็แจ่มใสอารมณ์ก็ดี ถือเป็นนิมิตหมายอันดีหากไม่มีเจ้ากรรมนายเวรคอยตามมาเสียก่อน ครืดดด ชนาเกือบจะได้ก้าวเข้าไปในบริษัทแล้วถ้าไม่มีเบอร์ที่แสนคุ้นเคยนี้โทรมาขัดจังหวะ ร่างสูงจำต้องเดินออกมาหน้าบริษัทที่ตนจะเข้าไปสมั

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD