พ่ายรักร้ายคุณชายตำรวจ

ตอนที่ .7 จูบแรก NC18+

ด้านธีร์ณัฐ ปากบางจิ้มลิ้มที่สัมผัสเข้ากับปากของตน ทั้งสองร่างตกอยู่ในภวังค์ไปชั่วขณะ ด้านข้าวตังให้ตายเถอะนี้เป็นจูบแรกของฉัน ถึงจะเป็นอุบัติเหตุแต่นั้นเธอก็ไม่คิดจะเสียใจ ปากหยักหนาใบหน้าอันหล่อเหลาของคนตรงหน้านั้นน่าลิ้มลองจนยากจะถอย ทั้งที่เธอเป็นคนถอนจูบออกจากเขาได้ แต่นั้นข้าวตังกับไม่คิดจะทำ

ด้านธีร์ณัฐใบหน้าสวยหวานสดใส กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆ ที่ติดปลายจมูกของตนชวนให้หลงไหล จากที่คิดจะขยับปากออกจากสัมผัสของคนด้านบน แต่การกระทำกับตรงข้าม เรียวลิ้นร้อนกับแทรกเข้าที่โพรงปากของคนตัวเล็กเกินจะหักห้ามใจ เรียวลิ้นร้อนตวัดเข้าโพรงปากของคนตัวเล็กจนห้ามความรู้สึกนี้ไม่ได้

ด้านข้างตังที่ถูกเรียวลิ้นร้อนของคนด้านบน ใบหน้าหล่อเหลาใต้ร่างรุกจูบสัมผัสเข้าที่ปากบางของเธออย่างช่ำชองนั้น ข้าวตังเองก็ไม่คิดจะปฏิเสธแต่กับปล่อยให้เรียวลิ้นร้อนของคนมากประสบการณ์ นั้นตักตวงความหอมหวานจากปากของเธอ เพราะลึกๆ เธอเองก็ต้องการให้เขานั้นจูบเธอเช่นกัน ด้านธีร์ณัฐที่คิดว่าเด็กสาวนั้นจะปฏิเสธและต่อต้านตนนั้น แต่กับคิดผิด กับเป็นข้าวตังที่ปล่อยให้เขาจูบเธออยู่เช่นนั้น

ด้านธีร์ณัฐจากที่คิดจะถอนตัว แต่กับถึงขั้นเลยเถิด เขากับหยุดแทรกเรียวลิ้นเข้าที่ปากบางจิ้มลิ้มของคนด้านบนไม่ได้

ด้านข้าวตังถึงจะเป็นจูบแรกของเธอ แต่นั้นคนตัวเล็กก็ไม่ยอมที่จะปล่อยให้ธีร์ณัฐนั้นจูบเธอเพียงฝ่ายเดียว เรียวลิ้นเล็กเกี่ยวและสัมผัสปากหยักหนาอย่างไม่ประสีประสาแต่นั้นกับทำให้ธีร์ณัฐถึงกับเสียการควบคุมไปชั่วขณะ จูบของข้าวตังกับทำเอาคนมากประสบการณ์อย่างเขาแทบคลั่ง

จูบที่อ่อนหัดและไร้ประสบการณ์ของเธอ แต่นั้นธีร์ณัฐกับติดใจยากเกินที่จะลืมลง ให้ตายเถอะเขาไม่ได้สัมผัสและเล่นลิ้นจูบกับสาวๆ แบบนี้มานานเท่าไหร่แล้วนะ นานแทบจะจำไม่ได้ ทั้งที่หญิงสาวสวยๆ นั้นคืออาหารจานโปรดของเขา แต่กับห่างหายเรื่องแบบนี้มานานนับหลายปี หัวใจที่แข็งกระด้างมานานกับรู้สึกหวั่นไหว และใจเต้นแรงอีกครั้ง กับจูบของคนตรงหน้า หรือเขานั้นควรเปิดใจคบกับใครอีกสักครั้งดี ธีร์ณัฐได้แต่คิด

ด้านข้าวตังเรียวลิ้นร้อนตวัดและดูดเข้าที่ปากของฉัน จากจูบที่ธรรมดาเขากับกดจูบลงที่ปาก และขบเข้าที่ริมฝีปากฉันอย่างดูดดื่มหนักหน่วงเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จูบแรกไม่คิดว่าฉันจะชอบ แต่กับติดใจสัมผัสของคนตรงหน้ายากเกินจะหักห้ามใจ

ฝ่ามือเรียวกำเข้าที่คอเสื้อของคนตัวโต ความรู้สึกที่ฉันมีให้กับคนที่ตักตวงความสุขจากปากของฉันตอนนี้มันเลยเถิดเกินไปไกลยากที่จะหันกลับ

ด้านธีร์ณัฐที่ติดใจรสจูบที่หอมหวาน ของข้าวตังแต่ก่อนที่อะไรจะเลยเถิดไปมากกว่านี้นั้น กับมีเสียงรถที่วิ่งผ่านมาบริเวณนี้ ทำให้ทั้งสองที่แลกจูบกันอย่างหนักหน่วงนั้นได้สติ ปากหยักหนาของคนตัวโตจึงค่อยๆ ถอนจูบออกจากปากบางจิ้มลิ้มตรงหน้าออกอย่างน่าเสียดาย

ด้านข้าวตังที่ร่างบางยังคงทับบนตัวกับธีร์ณัฐอยู่นั้นทั้งสองสบตากัน ข้าวตังฉันรู้สึกอายมากที่เผลอตัวจูบกับเขาอย่างหน้าด้านๆ แบบนี้ฉันจะกล้ามองหน้าเขาได้ยังไง ร่างบางถึงกับผละออกจากคนตัวโตใบหน้าสวยถึงกับแดงซ่านขึ้นมาด้วยท่าทีเขินอาย แต่ในจังหวะที่จะลุกเดินนั้น จู่ๆ กับรู้สึกเจ็บแปลบๆที่ข้อเท้า

"อะ...ซี๊ด" ใบหน้าสวยถึงกับหยี่หน้าขึ้นมาด้วยความเจ็บ

ด้านธีร์ณัฐที่เห็นข้าวตังเจ็บเช่นนั้น ร่างสูงสบตาเข้ากับคนตัวเล็ก ใบหน้าอันหล่อเหลาถึงกับหลุดยิ้มออกมาเป็นรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยเสน่ห์ที่เขาไม่เคยยิ้มแบบนี้ให้กับใครที่ไหน แม้แต่อดีตแฟนเก่าของเขาก็ไม่เคยได้รับ

"แก๊ก" ฝ่ามือหนาจับและบิดเข้าที่ข้อเท้าของคนตัวเล็ก

"ขาน่าจะแพลงหนะ" ธีร์ณัฐเอ่ยพร้อมกับเหลือบมองใบหน้าสวยของคนตัวเล็ก แต่นั้นข้าวตังกับเบื้องหน้าหนีหลบสายตา เธอไม่กล้าแม้แต่จะสบตากับเขา

"ฉะ...ฉันว่าฉันกลับดีกว่าค่ะ" ข้าวตังเอ่ยพร้อมกับสาวเท้าจะเดิน แต่นั้นก็ยังรู้สึกแปลบๆ ที่ข้อเท้าอยู่ดี

"ซี๊ด" เสียงเล็กจือปากออกมาด้วยความเจ็บ

"เป็นไงยังเจ็บอยู่ไหม" ธีร์ณัฐย่อตัวและกดนิ้วนวดที่ข้อเท้าให้เธออีกครั้ง

"ค่ะ ฉันยังเจ็บอยู่"

"งั้นเธอก็ขี่หลังฉันละกัน" ร่างสูงไม่พูดเปล่าแต่กับถือวิสาสะจับเข้าที่แขนเรียวเล็กอีกครั้ง ด้านข้าวตังที่ยังทรงตัวไม่อยู่นั้นถึงกับเซล้มตัวกระแทกเข้าที่หน้าอกแกร่งหนาของธีร์ณัฐ ข้าวตังตกอยู่ในอ้อมกอดของคนตัวโตอีกครั้ง ใบหน้าอันหล่อเหลาโน้มเข้าหาคนตัวเล็กแทบจะแนบชิดกัน

"ให้ตายเถอะนี้จะมีรอบสองไม่ได้ แค่รอบเดียวฉันก็อายมากไม่กล้าแม้แต่จะสู้หน้าเขา

!! ตึก ตึก !! หัวใจดวงเล็กๆ ถึงกับเต้นสั่นแรงขึ้นมาไม่เป็นจังหวะ แต่นั้นข้าวตังกับเบื้องหน้าหลบจมูกโด่งคมสันของธีร์ณัฐที่จะสัมผัสเข้าที่แก้มของเธอ

"คุยกับฉัน ทำไมถึงไม่มองหน้าฉันละ" เสียงทุ่มเอ่ยขึ้นมา ฉันรับรู้ถึงลมหายใจอุ่นๆ ของเขา

"ฉันจะกลับบ้าน" ข้าวตังเอ่ยไม่เต็มเสียง

"เธอตอบไม่ตรงคำถาม" ใบหน้าอันหล่อเหลาถึงกับผุดรอยยิ้มอันร้ายกาจขึ้นมา

"เขิน ที่จูบกับฉันงั้นเหรอ" ด้านข้าวตังที่ถูกคนเจ้าเล่ห์ถามเช่นนั้น ถึงกับมองค้อนด้วยสีหน้าไม่พอใจ

"ตุบ" กำปั้นเล็กถึงกับทุบเข้าที่หน้าอกของธีร์ณัฐด้วยความโกรธ

"คนบ้า ใครใช้ให้ผู้กองพูดแบบนี้กับฉันกัน"

"จะเขินทำไม ฉันคิดว่าเธอชอบจูบของฉันซะอีก" แต่นั้นคำพูดของผู้กองหนุ่มเจ้าเล่ห์กับทำให้ใบหน้าสวยถึงกับแดงซ่านขึ้นมาด้วยท่าทีเขินอายหนักเข้าไปอีก

"หลงตังเอง" ข้าวตังเอ่ยพร้อมกับเบื้องหน้าหนี

"อ้าว...นี้เธอจูบฉันก่อน เธอไม่ได้ชอบจูบฉันหรอกเหรอ" ธีร์ณัฐเอ่ยแกล้งกับใบหน้าสวยอย่างนึกสนุก

"ผู้กอง..." ข้าวตังเอ่ยเสียงแข็ง จ้องคนตรงหน้าด้วยสีหน้าไม่พอใจสุดๆ คนที่โดนจับได้ว่าตนเป็นฝ่ายเริ่มจูบเขาก่อนถึงกับทำหน้าไม่ถูก ข้าวตังรู้สึกอายเขาจนอยากจะหายไปจากตรงนี้

"ฉันออกจะเป็นหนุ่มหน้าจูบ เธอจะจูบฉันอีกก็ได้นะ เอาดิ" ธีร์ณัฐไม่พูดเปล่าแต่กับยื่นใบหน้าเข้าหาเธอ

"คนบ้า ใครเขาอยากจะจูบผู้กองบ้า อย่างคุณกัน" ด้านธีร์ณัฐที่ไม่เคยเจอของแปลก ที่ต่อปากต่อคำเก่งอย่างข้าวตัง ถึงกับนึกสนุกและชอบใจจนอยากจะแกล้งและอยู่ตรงนี้นานๆ

"พอจะให้จูบก็หาว่าบ้า" ธีร์ณัฐยังแกล้งตีหน้าซื่อใส่คนตัวเล็ก

"ฉันไม่พูดกับผู้กองแล้ว ปล่อยค่ะฉันจะกลับ" ข้าวตังเอ่ยพร้อมกับผละออกจากธีร์ณัฐ ทำเอาร่างสูงที่ยังไม่ทันระวังตัวถึงกับเซ แต่นั้นข้าวตังกับลืมตัวขาของเธอยังเจ็บ

"ข้าวตังขาเธอยังเจ็บ จะให้ฉันอุ้มหรือจะขึ้นขี่หลังฉัน ก็เลือกเอา" เสียงทุ่มของธีร์ณัฐเอ่ยกับคนตัวเล็ก ขาเจ็บขนาดนี้แต่เด็กอวดดีอย่างเธอก็ไม่คิดจะเอ่ยปากขอความช่วยเหลือจากเขา

"รถฉันไม่ได้ไกลมาก เดินเองได้ค่ะ" เสียงแข็งเอ่ยมาเช่นนั้น แต่ด้วยท่าทีเดินกะเผลกของคนตัวเล็กนั้นกับรู้สึกขัดตาเขานัก

ธีร์ณัฐเดินไปพร้อมกับซ้อนตัวเด็กดื้อ ลอยหวืออุ้มขึ้นมาในท่าเจ้าสาว ด้านข้าวตังที่ถูกอุ้มขึ้นนั้น ร่างบางถึงกับชะงักตากลมเบิกกว้างด้วยท่าทีตกใจ ทั้งสองสบตากันอย่างไม่มีใครยอมใคร

"บอกว่าให้เลือกไง" ธีร์ณัฐเอ่ยกับเด็กดื้อในอ้อมแขนของตน ข้าวตังได้แต่มองเขาด้วยสีหน้าบึ้งตึง

"ขี่หลังค่ะ" ข้าวตังเอ่ยจบร่างบางก็ขึ้นขี่หลังของธีร์ณัฐ

"หึ...ก็แค่นั้น" ด้านธีร์ณัฐที่ให้เด็กดื้อที่แสนพยศขึ้นขี่หลังแล้วนั้น ธีร์ณัฐถึงกับผุดรอยยิ้มขึ้นมาด้วยท่าทีพอใจ