ด้านร่างบางใบหน้าสวยสะพรั่งอย่างข้าวตัง หลังจากที่กลับมาจากห้องน้ำ ร่างบางกลับมานั่งที่โต๊ะ ขณะที่เดินเข้ามาเมื่อครู่ให้ตายเถอะฉันพึ่งจะสังเกตว่าโต๊ะที่ถัดจากโต๊ะพวกฉันเพียงสองโต๊ะนั้นคือโต๊ะของเขาคนนั้น สายตากลมเล็กสบตาเข้ากับสายตาคมเข้มอย่างไม่ตั้งใจ เมื่อเห็นว่าคนที่ไม่เจอหน้ากันนานเล่นจ้องมาไม่หยุด ฉันจึงเบนสายตาออกจากหน้าหล่อๆ ของเขา เอาจริงการที่เจอเขาจูบต่อหน้าต่อตานั้น ฉันก็เฟลอยู่เหมือนกันแต่จะทำไงได้ในเมื่อฉันมันดื้อด้านไปรู้สึกกับเขาเอง สิ่งที่เขาทำกับฉันในวันนั้นเขาไม่ได้จูบเพียงแค่ฉันคนเดียวสินะ จู่ๆ ความรู้สึกผิดหวังเศร้าใจมันก็ตีกันในหัว รู้สึกร้อนพราวๆ ขึ้นมาขอบตาราวกับน้ำตานั้นจะไหลออกมาให้ได้
ชัดเลยอาการแบบนี้ตลอด 2 ปีที่ผ่านมาฉันลืมเขาไม่ได้ ฉันพยายามที่จะไม่คิดถึงใบหน้าหล่อๆ ของผู้กองธีร์ เขาไม่คิดจะทักฉันสักคำ ใช่สิเขาลืมฉันไปแล้วจริงๆในเมื่อผู้ชายมีมากมายที่วนเวียน
