CHAPTER 11
"ธา ฉันไม่ตลก“
ธาราเสยผมขึ้น เขาเงยหน้ามองเพดานก่อนจะเคลื่อนสายตาลงมาพร้อมรอยยิ้มที่ดูอดกลั้นกับเสียงที่หอบกระเส่าในตอนที่ดึงมือฉันลงไปสัมผัสความแข็งขืนที่ร้อนจัด
“มันไม่ตลกแป้ง มันเสียว...”
ฉันหายใจติดขัด ใบหน้าธาราซับสีแดงระเรื่อในขณะที่มือฉันเหมือนโดนของร้อนลวกใส่
“ฉันไม่ทำ”
ฉันจะดึงมือตัวเองออกไปแต่กลับถูกรั้งกลับไปทีี่เดิม
ธารากัดฟันจนกรามเกร็ง เขาดึงมืออีกข้างของฉันขยับขึ้นมากอบกุมท่อนเนื้อร้อนที่พองขยายตามการบีบขย้ำจากมือฉัน
“อ๊า...”
เสียงร้องดังผะ แผ่ว
ฉันจ้องธาราที่กำลังแสดงใบหน้าในแบบที่ไม่เคยเห็นมาก่อน
พอเห็นเขาเหมือนจะทรมานสองมือที่เคยลังเลก็กอบกุมแล้วบีบรัดให้แน่นจนมันอึดอัด
เมื่อขยับฝ่ามือรูดขึ้นลง ของเหลวสีใสก็ค่อย ๆ ไหลย้อยมาจากปลายยอดสีลูกพีชที่แดงก่ำ
ท่อนเนื้อร้อนเติบโตอย่างรวดเร็วเมื่อถูกปลุกเร้าจากฝ่ามือร้อนจัด
“อ๊า... แป้ง...”
เสียงครางฟังดู
