ปัจจุบัน
ห้องนอนของเจนิสาถูกเปิดเข้ามาภีมส่งยิ้มที่ดูอบอุ่นให้คนที่ตัวสั่นงันงกอยู่บนเตียง ก่อนจะก้าวเดินเข้าไปด้วยท่าทางที่ดูจะดีใจมาก
''น้องฟื้นแล้ว เจนิสน้องฟื้นแล้วจริงๆ ''ภีมนั่งลงบนเตียงและจะเข้าไปดึงเจนิสมากอด แต่ร่างบางรีบกระโดดลงจากเตียงไปนั่งซุกตัวอยู่ที่มุมห้องบนพื้นทันที
''อย่า อย่าเข้ามานะ หยุดอยู่ตรงนั้น ไม่ต้องเข้ามา ''เธอเอ่ยบอกเขาเสียงสั่น
''โอเค ไม่เข้าไป พี่จะนั่งอยู่ตรงนี้นะ น้องฝันร้ายอีกแล้วสิ งั้นก็พักผ่อนเถอะ ไว้อารมณ์ดีขึ้นค่อยคุยกันนะ''ภีมเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงนุ่มนวนบ่งบอกถึงความใจดี ชายหนุ่มลุกขึ้นและจะจากไป เจนิสมองตาแผ่นหลังของผู้ชายคนนั้นและตัดสินใจจะเรียกเขาเอาไว้ก่อนจะเดินพ้นประตูไป
''ดะ เดียว หยุด หยุดอยู่ตรงนั้น''เธอเอ่ยบอกเขาด้วยน้ำเสียงสั่นๆ ภีมหยุดและหันกลับมาส่งยิ้มอ่อนโยนให้เธอ
''ครับ น้องอยากได้อะไรใช่ไหม หรือหิวพี่ให้คนไปทำมาให้เดียวนี้''เขาเอ่
