Chapter 21
Zyair’s POV
Kanina pa ako tingin nang tingin dito sa relo ko. Kaunti na lang ay magliliyab na talaga ako rito sa gilid ng gate sa inis. Sinabi kong agahan niya kahapon! Hindi marunong sumunod ang Kyuubi na ‘yon, ah! Mas maaga pa akong dumating kaysa sa slave ko!
Pinagkrus ko ang mga braso ko at muling isinandig ang likod sa poste ng gate. Okay, bibigyan ko siya ng another five minutes na palugit.
Kaya ko nga ibiniling agahan niya para hindi kami maabutan ni Nikki. Kadalasan ay seventy thirty nang umaga ito pumapasok. Dumating ako rito nang mga six-fifteen.
Madalas kong tawagan si Nikki pero hindi siya sumasagot. Ganoon din sa mga texts ko. Nagdaramdam pa rin siguro. Wala akong maibigay na konsolasyon kundi ang hayaan siyang makapag-isip muna. Ang tagal naman niyang mag-isip
