พิชิตพงศ์ได้แต่เงียบ เขานอนแช่น้ำอยู่ในอ่างอย่างสบายใจ อยากรู้เหมือนกันว่าพณิตพิชาจะทำอย่างไรกับสถานการณ์แบบนี้ อย่างน้อยเขาก็มีเวลาอยู่กับเธออีกหลายชั่วโมง ตอนนี้บรรดาตัวมารขวางความสุขเขาได้ออกกันไปหมดแล้ว สิ่งที่เขาทำได้ตอนนี้คือพยายามเก็บทุกความทรงจำเอาไว้ให้ได้มากที่สุด เพราะหลังจากนี้ไป ไม่รู้ว่าความสัมพันธ์ของเขา น้องชาย และพณิตพิชาจะเป็นอย่างไร
“คุณใหญ่ ออกมาจากห้องน้ำแล้วกลับห้องคุณไปได้แล้ว” เมื่อเห็นว่าคนในห้องน้ำเงียบ ใบหน้าหวานก็เริ่มกังวลอย่างไม่รู้ตัว หรือว่าชายหนุ่มจะเป็นอะไรไป แต่จะเป็นอะไรไปได้ล่ะในเมื่อแข็งแรงออกขนาดนั้นพอนึกถึงตอนนี้ใบหน้าหวานก็แดงระเรื่อขึ้นมา นึกเจ็บใจตัวเองที่ดันเผลอไผลไปกับสัมผัสอ่อนหวานนั้นได้อย่างไร
‘ฉันขอโทษนะนายเล็กที่ทำให้นายต้องเสียใจ ฉันสัญญาจากนี้ไปฉันจะไม่เข้าไปยุ่งวุ่นวายเรื่องของกับพิชาอีก แต่ฉันขอแค่ไม่กี่วันเท่านั้น แค่นั้นจริงๆ ’
ชา
