เกรย์ เริ่มรู้ว่าตนเองมีรสนิยมซาดิสม์ตอนนับหนึ่งจีบหนุ่มคณะอักษรศาสตร์ ขณะนั้นพวกเขาเรียนมหาลัยปีสาม อารมณ์หึงหวงที่อดกลั้นมาตลอดกำลังจะระเบิดออกมา พอดีเพื่อนสมัยเรียนมัธยมแนะนำโมเดลลิ่งหนึ่งซึ่งเบื้องหน้าเฟ้นหานางแบบ ส่วนเบื้องหลังมีสาวรุ่นไว้บริการแขก เพื่อขายบริการยุคนี้ถูกกฎหมายแล้วแต่ด้วยฐานะและชื่อเสียงของตะกูลที่พอมีหน้ามีตา เกรย์จึงไม่อาจเปิดเผยตัวตนแบบโต่งๆได้ เหมือนนักธุรกิจหลายคนในแวดวงธุรกิจการค้า หนุ่มเจ้าสำราญพวกนั้นควงหญิงขายบริการออกงานสังคมไม่ซ้ำหน้า
ครืดด...
เสียงมือถือสั่นเรียกเกรย์ตื่นจากภวังค์ห้วงความคิด
“อือ” เขากดรับแล้วกรอกเสียงลงไป
“ท่านรองประธานครับ วันนี้ตอนเย็นมีนัดกินข้าวกับลูกค้านะครับ” เลขาหนุ่มอายุสามสิบห้าปีมากประสบการณ์โทรมาแจ้งการนัดหมาย
“ไหนบอกเย็นนี้ผมไม่มีนัดที่ไหนไง” เกรย์ย้อนถามน้ำเสียงนิ่งๆ ฟังแล้วเจือความหงุดหงิด
“เป็นคำสั่งท่านประธานครับ” เล
