เพื่อนทรยศ

1031 Words
หนุ่มตรงหน้าถึงจะมีใบหน้าหล่อเหลาคมเข้มดูอ่อนเยาว์จนเธอหลงคิดว่าเขารับลำไพ่พิเศษ หากจำไม่ผิดหนุ่มโอนิกซ์พึ่งบอกก่อนหน้าว่าอายุ 32 ปี เช่นนั้นถ้าไม่ได้มาเที่ยวก็ต้องมาทำงาน ข้อกำจัดบาร์อโพลิส เด็กเสิร์ฟหรือหนุ่มโฮสต์อายุจำกัดแค่30ปีเท่านั้น ความคิดมากมายผุดขึ้นในสมองสุดท้ายก็ได้ข้อสรุป “ไม่เป็นไรนี่รับเงินไปซะ เอาไว้เลี้ยงลูกเลี้ยงเมีย” จิรณัฏฐา...เธอเมาแล้วรั่วเรื่องนี้เธอคิดผิด โอนิกซ์มองบัตรเครดิตการ์ดสีดำที่ออกโดยธนาคารดังในประเทศนามอัลแบร์โตแล้วอยากบอกเธอว่าเขาเองมีไม่รู้กี่ใบแต่เขาเลือกหัวเราะในลำคอแล้วเอ่ยน้ำเสียงจริงจัง “ผมไมมีลูกไม่มีเมีย...ผมโสด” หนุ่มหล่อมาดกวนยืนกรานพลางพิงพนักเก้าอี้ยกนิ้วขึ้นสามนิ้ว “ผมสาบาน” นับหนึ่งหรี่ตาพินิจมองโอนิกซ์ ตามหลักจิตวิทยาเบื้องต้น ดวงตาทอประกายแน่วแน่ ใบหน้าขึงขัง มือไม้ไม่แกว่งไกว ไร้ภาษากายที่บ่งชี้ว่าโกหก เธอพยักหน้ารับ “เอามือลงได้แล้ว” น้ำเสียงอู้อี้เล็กน้อยเผลอยกมือลูบท้ายทอยแสดงความเก้อเขิน “รับเงินค่าตัวไปเถอะ” “ถ้าติดใจ เรียกผมได้ตลอดนะ” โอนิกซ์พูดอย่างยียวนกวนเธอไม่เลิก “ถือว่าคุณนับหนึ่งก็ใจถึงเหมือนกันนะ ครับกล้าเสียครั้งแรกให้กับคนที่ไม่รู้จัก” เขาถามหยั่งเชิงด้วยสายตาที่อยากรู้อยากเห็น นักธุรกิจสาวหวนคิดถึงสาเหตุของเรื่องราวบ้าบอพวกนั้นแล้วลอบถอนหายใจออกมา “ประชดชีวิตน่ะ” ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมต้องตอบคำถามแต่ใจเธอพร่ำบอกว่าหนุ่มโอนิกซ์คนนี้ไว้ใจได้ “คุณ...ประชดใครเหรอครับ” หนุ่มนัยน์ตาสีเทาถามย้ำเมื่อเห็นนับหนึ่งมีท่าทีเคร่งเครียด นับหนึ่งถอนหายใจก่อนจะสบตาคู่นอนจากนั้นนิ่งไปชั่วครู่ก่อนจะเล่าเท้าความกลับไปถึงสิ่งที่ทำให้เธอต้องมาตกอยู่สถานการณ์ที่น่าอึดอัดแบบนี้ ฉันมานั่งดื่มย้อมใจในบาร์โฮสหรูระดับพรีเมี่ยมหลังไปร่วมงานแต่งงานของแฟนเก่าที่จูงมือเพื่อนสนิทของฉันเข้าสู่ประตูวิวาห์ “ห้ะ!” โอนิกซ์ตกใจร้องเสียงหลง หัวคิ้วขมวดแน่น “แฟนเก่ากับเพื่อนสนิท” เสียงขุ่นเคืองพูดย้ำคำที่หญิงสาวเพิ่งเล่าออกมา “อืม” ดวงตานักธุรกิจสาวทอประกายหม่นเศร้าทันที “ฉันจับได้คาหนังคาเขา...ทั้งแฟนทั้งเพื่อนแทงข้างหลังลักลอบเล่นชู้กัน ทั้งสองรวมตัวกันสวมเขาให้กับฉัน” เธอพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนระโหยโรยแรง “สารเลว” โอนิกซ์กัดฟัน สีหน้าถมึงทึง รู้สึกเลือดร้อนระอุอุ่นพลุ่งพล่านเดือดดาลในหัวอกเจ็บช้ำแทนสาวสวยตัวเล็กคนนี้ “คนเลวสองคนคุกเข่าขอโทษยอมรับผิดอ้างเพราะความรักผิดที่ผิดเวลาบ้าบอเหลวไหลไม่ได้ตั้งใจจะทำลับหลังฉัน” ความทรมานในวันวานแผ่ซ่านขึ้นมาอีกครั้ง นับหนึ่งแค่นเสียงเห้อะอย่างสมเพชตัวเอง ยิ่งหมายมั่นปั้นมือรักครั้งนั้นจะเป็นครั้งสุดท้ายยิ่งร้าวรานกว่ารักครั้งไหนๆ หัวใจแหลกสลายไม่เหลือชิ้นดี กว่าจะลุกยืนหยัดได้เหมือนทุกวันนี้ต้องใช้งานบำบัด เธอจมจ่อกับงานกองโตแบบไม่หยุดพักเลยแม้สักวินาทีเดียว “เป็นผมไม่ยอมให้งานแต่งงานมันเกิดขึ้นหรอก” สายตาโอนิกซ์ลุกวาวราวกับเพลิงพร้อมแผดเผา “หึ!! ฉันก็วางแผนล้มงานให้พังราบไม่เป็นท่าเหมือนกันนั่นแหละ” นับหนึ่งเงยหน้าหัวเราะขึ้นมา ในลำคอ “ฉันให้โอกาสไอคนเฮงซวยมันเลือกว่าระหว่างฉันกับเพื่อนของฉัน มันจะเลือกใคร?” เธอพูดขึ้นมาอีกครั้งอย่างเจ็บใจ “ห้ะ! อะไรนะ เพื่อนชาย?” โอนิกซ์ตกใจเล็กน้อยคิดว่าหูได้ยินผิดจึงถามย้ำคำนั้นอีกครั้ง “อือ...คนที่แย่งแฟนเก่าฉัน มันเป็นผู้ชาย” ความหมองเศร้ายังคงวนเวียนอยู่บนใบหน้า เวลาเล่าน้ำเสียงสั่นเครือเล็กน้อย นับหนึ่งพยายามกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหล "แล้วยังไงต่อครับ" “เขาเลือกเพื่อนฉัน ไม่ใช่ฉัน” น้ำเสียงแทรกความเสียใจระคนหดหู่ ใครบ้างจะไม่เจ็บปวด ต้องเห็นแฟนกับเพื่อนกำลังโก้งโค้งเอากันเมามันถึงพริกถึงขิง บรรยากาศในห้องรูมสวีทเศร้าสร้อยลงทันตา โอนิกซ์ไม่กล้าออกความคิดเห็นอะไรเลยนอกจากระบายลมหายใจสั้นบ้างยาวบ้าง กระทั่งนับหนึ่งเอ่ยเล่าเรื่องเมื่อวานต่อ “ฉันคิดว่าจะไปพังงานแต่งแท้ๆ แต่พอไปเห็นแฟนเก่ากับเพื่อนมีความสุขล้น ยืนเคียงข้างกันเหมือนชาตินี้ไม่มีวันห่างกายไปไหน ดวงตาของพวกเขามีเงาสะท้อนของกันและกันอยู่ในนั้น...ฉันก็ตัดสินใจวางแก้วแชมเปญลงบนโต๊ะแล้วเดินจากมาเงียบๆ” “คุณเลยเปิดวิสกี้ที่แพงที่สุดในบาร์อโพลิส?” โอนิกซ์เอ่ยถามเสียงแผ่วเบา “แล้วก็หิ้วเด็กออกมาด้วย?” นับหนึ่งพยักหน้ารับ ย้อนคิดถึงเมื่อคืนตอนใจสับสนอลหม่าน เกิดคำถามมากมายผุดขึ้นมาเหมือนดอกเห็ด ทำไมต้องเป็นเธอที่เสียสละ ทำไมต้องเป็นเธอที่ยืนเดียวดายเปล่าเปลี่ยว ทำไมต้องเป็นเธอที่ไม่เหลือใคร ยิ่งคิดวิสกี้ราคาแพงหูฉีกก็ถูกกระดกดื่มพรวดเดียวหมดแก้ว คืนนี้เธอจะต้องไม่เข้าห้วงนิทราไปอย่างโดดเดี่ยว คิดได้ดังนั้นจึงเดินเข้าไปเรียกผู้จัดการบาร์โฮสพร้อมกับคำส่งสั้นๆ “ออฟ” สั้นห้วนแต่ได้ใจความ “ช่างมันเถอะ มันผ่านไปแล้ว” โอนิกซ์เห็นหยาดน้ำตาที่เอ่อคลอหน่วยในดวงตากลมโตของคู่นอนสาวแล้วหัวใจพลันดิ่งวูบกะทันหัน เขาลุกขึ้นไปนั่งบนพนักโซฟาหรูอ้าอ้อมแขนกว้างกอดร่างเธอไว้แน่น “ถ้าเป็นผมจะไม่ทำให้คุณเสียใจเด็ดขาด” สายตาชื่นชมหลงใหลมองหญิงสาวที่พยายามกลั้นน้ำตาด้วยท่าทางเด็ดเดี่ยว หัวใจพลันเต้นตึกตัก เขาชอบเธอจริงจังเข้าเสียแล้ว
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD