"งั้นพวกเราเข้าไปหากันครับ" ว่าแล้วไกรวุฒิก็เดินนำผู้เป็นพ่อของเขาตรงไปที่ห้องของนายปุริม พิมพ์กานต์ติดสอยห้อยตามไปด้วย หมั่นไส้ขึ้นมาอย่างตงิดๆ ไม่รู้ว่าสองคนนั้นมีเรื่องอะไรให้คุยกันนักหนา
"โอ้ มาย ก้อด!" ไกรวุฒิอุทานขึ้นมาเสียงดังเมื่อเห็นภาพน้องสาวของเขากำลังเบียดร่างจนแทบจะสิงปุริมที่นั่งตัวแข็งทื่ออยู่บนเก้าอี้ทำงานของเขา ชายหนุ่มสีหน้าเหยเกราวกับกำลังจะถูกข่มขืน
"ทำอะไรน่ะ ยายแก้ม!"
พ่อเลี้ยงกำพลแทบจะกุมขมับ เขาพอจะรู้ถึงกิตติศัพท์ความใจร้อนชอบรุกของลูกสาวตนเองดี แต่ถึงขั้นในบริษัทเพื่อนรักเขาแบบนี้ กะทำให้คนเป็นพ่อขายหน้าชัดๆ
"อุ๊ย ขอโทษค่ะ" กชกรยิ้มหวานกระเถิบตัวเองมาจากร่างหนาตรงเข้าไปเกาะแขนพี่ชายของเจ้าหล่อนที่หัวเราะขำน้องสาวนั่นทันที
"พอดีแก้มซุ่มซ่าม ทำน้ำหกใส่คุณปุริม แก้มเลยตั้งใจจะช่วยเช็ดให้" ว่าแล้วก็ส่งสายตายั่วยวนไปให้กับชายหนุ่มที่ตอนนี้หยิบกระดาษทิชชูมาซับตามเส
