DİCLE
Dışarıdan gelen gürültülü sesler yüzünden gözlerimi açtığımda, annemin ağlayarak bana baktığını gördüm. Yüzündeki endişeden bir şeylerin ters gittiği apaçık ortadaydı. Yataktan doğrulmaya çalıştım, “Ne oluyor anne? Bu gürültü ne? Neden ağlıyorsun?” diye sordum, sesimde hem merak hem de artan bir korku vardı.
Annem tam cevap verecekken, kapının ardından Demir’in öfkeli sesi yankılandı. Birine, “Konuş, yoksa sülaleni s*kerim!” diye bağırıyordu. Annem, beni yatakta tutabilmek için kolumu sıkıca tuttu. “Bir şey yok kızım, yat sen, sakin ol,” dedi, ama sesi inandırıcı olmaktan çok uzaktı.
“Anne, bir şey olmuş işte!” dedim. “Dışarıdan gelen bağırışları bir tek ben mi duyuyorum? Demir durduk yere küfretmez. Ne oluyor, söyle!” Annemin yüzündeki çaresizlik, omuzlarının bıkkınlıkla düşmesiy
