ÖMÜR
Okuldaki ikinci haftamın son günüydü. Fakültede, amfideydim. Cuma öğleden sonrası dersler nihayet bitmişti. Yarın on sekizimi dolduracaktım ve bu düşünce kalbimi hem bir sevinç hem de bir telaşla dolduruyordu. Düğüne sayılı günler kalmıştı; Ali İhsan’la geçireceğim o büyük gün, hayalimdeki gibi mi olacaktı, yoksa içimdeki o ufak huzursuzluk hissi haklı mı çıkacaktı, bilmiyordum. Heyecanım, endişelerimle karışıyordu. Akşam dokuzdaki uçağa yetişmek için vakit kaybetmemem gerekiyordu. Aceleyle ders kitabımı ve not defterimi çantama tıkıştırdım. Çantamı omzuma atıp oturduğum sıradan hızlıca kalktım, amfinin merdivenlerine yöneldim.
Merdivenlerden inerken, birkaç basamak yukarıdan gelen Kuzey’le yolumuz kesişti. Siyah kapüşonlu sweatshirt’ü, her zamanki gibi dağınık ama havalı duran saçl
