DİCLE
Kızlar tuvaletinin kapı eşiğinde durmuş, olan biteni izliyordum. Ömür’ün ağlayarak söyledikleri, sesinde hissettiğim çaresizlik, korku, içimi sızlatıyordu. Daha on altı yaşında bir çocuktu. Bana kendi çocukluğumu hatırlatıyordu.
Demir, kapıya bir kez daha vurarak, “Ömür, neyin var, diye sordu, “Biri bir şey mi dedi, bir şey mi yaptı söyle bana!”
Ömür, hıçkırıkları sözlerini boğarken “Sana anlatamam baba, git lütfen!” dedi.
Demir sinirden kıpkırmızı kesilerek müdüre döndü. “Bana anlatmadığınız bir şey var mı?” diye sordu. “Bu kız kendini durduk yere buraya kilitlemedi herhalde”
Müdür cebinden peçetesini çıkartıp alnında biriken teri sildi. Adamın gerildiği çok açıktı. Anlatmadığı hiçbir şey olmadığını söyledi. “Tuvaletten çıkmadığını nöbetçi öğretmen bildirdi. Bende bir şey bilmi
