DEMİR
Dicle, Ali İhsan’ın evli olduğunu söylediği an sanki beni buz dolu bir varilin derinliklerine atmışlar gibi hissettim. Vücudumun her hücresi donmuş, adeta buz kesilmişti. Kalbim hızla çarparken, zihnimde bir kasırga kopmuştu; ne diyeceğimi, ne düşüneceğimi, hatta nasıl nefes alacağımı bile şaşırmıştım.
Dicle, avuçlarının sıcaklığı ile elimi okşayarak, sakin bir ses tonuyla Ali İhsan’ın telefonla konuşmasını duyduğunu anlattı; her kelimesi kulaklarımda çınlıyor, ama ben hala tepki veremiyordum. Tek düşündüğüm, o lanet olası doğum günü partisi boyunca Ömür’ün o zibidinin etrafında nasıl pervane döndüğüydü; gülücükleri, bakışları, her şey şimdi midemi bulandırıyordu.
Toygar, öfkesini gizleyemeden araya girdi: “Hani bu it bekardı baba” dedi, sesi hırsla titreyerek. “Bize yalan söylem
