“นับวันคุณหนูของบ่าว ยิ่งดูสดใสและมีความสุขนะเจ้าคะ”
ซูลี่ที่ช่วยทำให้ผมให้หนิงเฟิ่งกล่าวขึ้นอย่างยินดีที่ได้เห็นใบหน้าผ่องแผ้วของผู้เป็นนาย กว่าสิบวันแล้วที่ทั้งสองมาขออาศัยอยู่ด้านหลังวัดบรรพชนแห่งนี้ และดูเหมือนว่านายของนางจะคลายความเศร้าทั้งหมดไปได้เสียที คราแรกนางกลัวเหลือเกินว่าหนิงเฟิ่งจะไม่อาจทำใจได้โดยง่ายแม้จะได้มาอยู่ในที่สงบเช่นนี้ เมื่อเรื่องที่พานพบมาช่างเลวร้ายเกินกว่าที่จะทำใจยอมรับและปล่อยวาง
หนิงเฟิ่งมองใบหน้าของตนผ่านกระจกเงา สีหน้าอิ่มสุขทำให้นางคล้อยตามคำของสาวรับใช้ และนางยังรู้ดีแก่ใจว่าเหตุใดนางจึงได้คลายทุกข์ได้ไวเช่นนี้
ไม่ใช่เพียงเพราะการถูกบำเรอความใคร่จากชายในฝัน เหนือสิ่งอื่นใดคือเขาผู้นั้นสอนให้นางเรียนรู้ถึงความสุขจากการถูกรักโดยไม่ต้องพยายามไขว่คว้า
นางรู้ซึ้งแล้วว่าที่ผ่านมานางโง่เขลาเพียงใดที่วิ่งไล่ตามชายที่ไม่เคยเห็นคุณค่า จากนี้ไปนางจะไม่ทำตัวเช่
