Agent Nightmare

Chapter 3

Tinakpan ko ng unan yung mukha ko dahil sa sabay sabay na pagtunog ng phone ko at ng lima kong computer. Akala ko ay titigil na ito pero nagpatuloy pa rin ito sa pagtunog.

"Aaissh!!"

Inis kong inabot yung cellphone sa tabi ng kama ko.

"Shut up okay !!!! Stop calling at my phone and my computers damn you"

Singhal ko. Nakakairita naman kasi ang ganda na ng panaginip ko tapos mag riring ang phone at computer ko. Mabuti kung isang computer lang eh, kaso lima tapos sabay sabay pang tumutunog . Imagine the misery.

[ Good morning din nightmare . Kindly check your email please meron po tayong client  ]

"Just read it. Since when did I care"

Tamad kong sabi at dumilat na. I hate waking up early. 

[ I'm Erika Gonzales from the Gonzales Group of Company , I sent you this message not to ask you to kill my brother but to ask for help to stop his promotion as the new CEO of our company. He doesn't deserve it ! He's a monster. Our father is in coma because of him. He also killed my son !!! And Lastly He is the one who's responsible sa nangyaring pagsabog ng bus sa laguna 2 years ago kung saan 34 people died including my eldest brother. He all did it for money ! For power. I sent some evidences to you though I don't have enough evidence to support my claim about him killing my son. Ayoko siyang mamatay dahil gusto kong maranasan niya yun hirap habang buhay pa siya. Kapag pinapatay ko siya paano niya pa haharapin ang mga kaso niya. I just want to give justice to my family.]

Napailing na lang ako pagkatapos mabasa ang email. Hindi na ito bago, marami na akong kasong na-encounter na tungkol sa agawan ng yaman, kapangyarihan, typical problem of wealthy families.

"Did you conduct a background check?"

[ Yes and all that she said was true and all the evidences were legit ]

Sa trabaho namin hindi kami basta basta tumatanggap ng kliyente we make sure na as much as possible walang inosente ang masasaktan sa proseso, hindi ko sinasabing walang inosenteng nadadamay minsan hindi maiiwasan ang collateral damage pero hangga't kaya iyon ang iniiwasan namin. Ang team namin binubuo ng apat na miyembro. Bukod kay Chloe na hacker namin, nandyan din si Janine Domingo ang codename niya ay Nine, siya ang katulong ko at minsan assistant ko sa ibang missions. Ang panghuli ay si Charlene Dela Vega ang codename niya ay Eve, isa siya g lawyer dahil sa kanya meron kaming malawak na connections, minsan yung mga kliyente ni Eve na hindi nabibigyan ng hustisya ay kinukuha naming kliyente.

"Accept it. I'll do the mission tonight"

Tumayo na ako sa higaan ko at nagtungo sa kusina para mag almusal.

[ siya nga pala nightmare, tumawag yung kapatid mo kanina ]

Napatigil ako sa pagkain.

"What does she need?"

[ dalawang taon ka na raw kasi na hindi tumatawag ] 

*flashback*

" ate iiwan mo ko rito? "

Naiiyak na sabi ng bunsong kapatid ko na  kasalukuyang nakatayo sa gate.

" hindi kayang mag ampon nila tita ng dalawa. Isa lang daw satin ang kaya nilang kunin "

"P-pero ate ayoko sa kanila. Sasama nalang ako sayo"

Napahinga ako ng malalim at pinipigilan ang pagtulo ng luha ko dahil parang tinutusok ang puso ko ngayon sa ssakit. Lumuhod ako sa harap niya at hinawakan ang braso niya, tinignan ko siya habang hinahawi ng hangin ang mahaba niyang buhok.

" magttrabaho ako at pag aaralin kita. Naiintindihan mo ba? Kaya kailangan kong umalis"

Umiling iling ang aking kapatid at niyakap ako ng mahigpit.

"Ate sabi mo hindi mo ko iiwan ! Ikaw nalang ang meron ako. Please wag mo kong iwan"

Mariin akong pumikit at sandaling hinayaan na mayakap ako ng kapatid ko tsaka ako humiwalay.

Ikaw nalang din ang meron ako kaya gagawin ko ang lahat para maging maayos ang buhay mo.

"Autumn , babalik si Ate. Intindihin mo na para sating dalawa to."

Kahit ang totoo hindi ko alam kung saan ako pupulutin. Ang sabi ni tita sakin isa lang saaming dalawa ng kapatid ko ang aampunin niya . Isa lang daw talaga dahil hindi rin kaya ng pera nila. Nangako ako sa mga magulang namin na aalagaan ko ang bunso kong kapatid at dahil ako rin ang panganay kaya ako ang magsasakripisyo.

"Makinig ka. Babalik ako, maghahanap lang ako ng trabaho at pag-aaralin kita"

Pinunasan ko ang luha ng kapatid ko. Sa pangalawang pagkakataon ay niyakap niya ako muli ng mahigpit, niyakap ko rin siya pabalik. Matalinong bata si Autumn alam kong maiintindihan niya ang sitwasyon.

Pasensya na Autumn kung kailangan natin itong pagdaanan. 

"Ate promise mo babalik ka"

Humiwalay ako sa pagkakayakap at hinawakan ang mga kamay niya.

" I promise "

" I love you ate. "

I love you more Autumn, gagawa ng paraan ang ate para maging maayos ang buhay mo at makapagtapos ka, pangako yan.

* end of flashback *

[ alam mong may lahing makulit tong si Autumn eh hindi lang siya ngayon tumawag like  5 times a day. Dinaig niya pa yung bilang ng pag totoothbrush ko ! ]

"don't answer it unless its emergency ", naging malamig ang boses ko.

[ pero nightmare hindi ka ba naawa sa kapatid mo. 2 years ka na ring hindi nagpaparamdam sa kanya ]

"we're busy ! Besides she knew what I'm doing. I'll talk to her next time "

[ fine whatever. Anyway , alam mo ba kung ano gusto niya maging? I bet ikakagulat mo to ]

Napakunot ako ng noo. Naalala ko noong mga bata kami sinasabi niyang gusto niyang maging doctor para makatulong at makapagligtas ng mga buhay pero iyon naman ang karaniwang sinasabing pangarap ng mga bata.

"What?"

[ pangarap niyang maging........ tulad ko ]

"Ano? Paki ulit nga?"

[ ano ba yan. Nagiging slow ka na nightmare ah ! Ang sabi ko pangarap niyang maging detective ]

"ANO?!" 

Napatayo ako at napahampas sa lamesa. Ano ba ang iniisip niya? Detective? Seriously ?!

Narinig ko ang tawa ni Chloe sa kabilang linya na mas ikinairita ko.

[ Oh diba ! Nagulat nalang din ako noong sinabi niya last month na yun pala ang kukunin niya ]

"Why didn't you told me earlier?!"

Hindi ko makapaniwalang sabi. Nagsasayang ako ng pera mapag-aral siya para maging detective siya? Sa dami naman ng papangarapin niya  iyon pa talagang kaaway ko? Great just great ! Kumuha ako ng tubig at uminom para kumalma. I need to breath.

[ duh? Baka busy tayo diba ! Sa sobrang busy nakalimutan ko na ]

Damn it. I really need to talk to her. 

Pagkatapos kumain ay naligo na ako at nag-ayos. Inurong ko lahat ng appointment ko ngayong araw para makipagkita sa kapatid ko.

"Ateee !!",sigaw ng isang babae at niyakap ako mula sa likod.

"Sit down Autumn"

Ngumuso siya at umupo sa harap ko. Halatang kakagaling niya lang sa school dahil naka uniporme pa siya. It's been a while since I saw her. Dalaga na siya, ang bilis ng panahon.

"Buti naman at nagpakita ka sakin. Miss na miss na kita ! "

Masaya niyang sabi at kumain. Umorder na ako ng pagkain sa tagal niyang dumating. Simula nang maging ako si nightmare, napakadalang ko na lang siya bisitahin dahil nag-iingat din ako mahirap na marami pa naman akong kaaway, para na rin sa proteksyon niya. Wala naman akong pakielam kung aatakihen nila ako ang problema baka madamay ang kapatid ko at hindi ko hahayaang mangyari iyon, mamatay muna ako.

"Hindi ka magdedetective"

Diretsahan kong sabi na nagpatigil sa kanya sa pagkain, nag iba rin ang expressiong ng mukha niya.

"Ate naman bakit hindi !"

"Akala ko ba gusto mong maging doctor. Mag med ka, kayang kaya kita pag aralin sa kahit anong school na gusto mo. Wag ka lang magdedetective"

Sa sobrang dalang na pagkikita namin hindi ko na nasubaybayan ang pag-aaral niya, ang mahalaga saakin ligtas siya at wala naman talaga ako pake kung anong kurso ang gusto niya wag lang talaga ang pagiging detective.

"Hindi na magbabago ang isip ko. Last year ko na no.", seryoso niyang sabi.

Napakunot ang noo ko sa narinig ko. Last year na niya sa college? Hindi ko na namalayan ang panahon masyado akong naging busy.

"Why?"

Mariin ko siyang tinignan. Is she insane or what? Ako ata ang mababaliw sa desisyon ng babaeng ito.

"Gusto ko ito ate at kapag naging detective ako matutulungan na kita. Hirap na hirap akong macontact ka at sobrang nag aalala ako sayo. Kapag naging detective ako magkakaron ako ng access at malaki ang tyansa na mahanap kita kung nasan ka man. "

Hindi ako makapaniwala sa rason niya. Ang tanging alam lang ni Autumn sa trabaho ko ay isang akong agent, hindi ko inispecific kung ano. The less she know, the safer. Hindi na rin siya nagtanong pa.

"Just because of me?! Hindi ka magdedetective kapag pinagpatuloy mo yan hindi na kita pag aaralin"

Nakita ko ang pagkabigla sa mukha ng kapatid ko.

" Ate hindi mo ako kayang suportahan? Bukod sa dahil sayo, gusto ko rin ito. Passion ko ang pagsosolve ng mga bagay ! Dito ako masaya ate. Sabagay ano bang alam mo eh, binibisita mo nga lang ako twice a year minsan hindi pa"

"How dare you talk to me like that Elizabeth Autumn! Alam mo kung anong ginagawa ko and I am doing all of this para makapag aral ka, para magkaroon ka ng magandang buhay."

Ginagawa ko ang lahat ng ito para sa kanya. 

"I know and I'm greatful for your hardwork and sacrifices but consider my feelings too ate. Ito yung gusto ko, if you cant support me then don't. Wag mo na akong pakielamanan, doon ka naman magaling. "

Bigla siyang tumayo at kinuha ang bag niya.

"Thankyou sa lunch"

Nilagpasan niya ako at lumabas na ng restaurant. 

I was left there still thinking about what my sister said. Suddenly, I feel a pang in my heart, how can her words hurt like hell.

---------------------