ดวงตาสาวเจ้าเบิกโพลง หลังถูกจู่โจมไม่ทันตั้งตัว ริมฝีปากบางเฉียบจิ้มลิ้ม ทว่าจัดจ้านในความคิดของเขา ถูกกลืนกินพร้อมหยุดเสียงพูดที่ไม่ทันได้จบ หายไปในพริบตา เธอดิ้นขลุกขลัก รัวกำปั้นทุบอกแกร่งเรียกร้องหาอิสระภาพ ทั้งที่ลิ้นถูกดูดดึงสลับบดขยี้ไม่มีพื้นที่ว่างหลงเหลือ ก่อนจะต้องเป็นฝ่ายพ่ายแพ้เสียเอง เมื่อแรงที่มีไม่สามารถต้านทานเขาได้ เสมือนยิ่งต้านยิ่งยุ ยิ่งห้ามยิ่งทำ รังแต่จะทำให้หมดแรง
" อะ อืมมมม "
บวกกับรสจูบรุนแรงในตอนต้น แต่อ่อนโยนในตอนท้าย สร้างความกระสัน บีบอารมณ์เธอให้รู้สึกรัญจวนใจ วงแขนเรียวกับกำปั้นที่ใช้เป็นอาวุธ จึงแปรเปลี่ยนเป็นการโอบกอดโดยไม่รู้ตัว ฝ่ามือเล็กลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังขาวเนียนและเต็มไปด้วยรอยเข็มวาดละเลงเป็นศิลปะของเขา ก่อนยกขึ้นโอบรอบคอแข็งกดให้โน้มลงมา บ่งบอกถึงการช่วยเหลือกันคนละครึ่งทางยามเธอเขย่งเท้า เพื่อที่จะได้จูบตอบอย่างสะดวกยิ่งขึ้น
"อา..ไศลา... ยกเรื
