เสือหลงเพื่อน

มีคนอยากแสดงตัว

“ไปอาบที่ห้องไหมล่ะ เนี่ยแวะซื้อเสื้อผ้า” ตอนนี้เรากำลังขับถึงห้างสรรพสินค้าหนึ่งพอดี ซึ่งคำชวนนั้นก็ทำให้ฉันสนใจ...นานๆ เขาจะชวนให้ไปวุ่นวายอะไรกับห้องเขาทั้งที

“แวะๆ” รีบตัดสินใจตรงนั้น

ซึ่งฉันก็รีบซื้อเสื้อผ้า รวมถึงพวกโฟมล้างหน้า ครีมอาบน้ำ ครีมซองด้วย ขอแต่งหน้านิดหน่อยจะได้ไม่สวยน้อยกว่าดาวสาขาคนนั้นจนเกินไป

เราใช้เวลาที่ห้างไม่ถึงยี่สิบนาที โซ่ก็พาฉันกลับห้องเลย

“เธออาบน้ำนานไหม ถ้านานก็อาบก่อน”

“อือๆ” ฉันกำลังค้นของส่วนตัวออกมาจากถุงกระดาษ แล้วก็เพิ่งนึกได้ว่าลืมอะไร

“โซ่ ลืมซื้อผ้าเช็ดตัวอะ”

เขาแค่เลิกคิ้วขึ้น เดินไปที่ตู้เสื้อผ้าแล้วก็โยนลงมาที่หัวฉัน ให้ได้หน้างอใส่กันหน่อย จะให้ดีๆ ก็ไม่ได้ ฉันดมๆ ดูก่อนเผื่อว่าเขาจะใช้หมักหมมมาหลายวัน

“เธอมาดมอะไรผ้าเช็ดตัวฉันขนาดนั้นน้ำริน ไม่คิดว่ามันดูโรคจิตหน่อยเหรอ” การเล่นมุกแทะโลมตัวเองของโซ่ทำให้ฉันอึ้ง มองเขาตาปริบๆ แบบคิดคำเถียงไม่ทันไปเป็นนาทีเลย

“ฉันดมดูว่านายซักหรือเปล่าเหอะ”

“ใช้ๆ ไปเถอะ มีหลายผืน” เขาถอนหายใจเหมือนจะระอาเต็มทน เหอะ ตัวเองมาเล่นมุกแปลกๆ ก่อน

ฉันถือถุงอุปกรณ์เข้าห้องน้ำ ล้างหน้าไป บ่นโซ่ในใจไป จนอาบน้ำเสร็จถึงนึกได้ว่าควรเอาเสื้อผ้ามาเปลี่ยนในห้องน้ำหรือเปล่า

ฉันผูกปมผ้าเช็ดตัวให้แน่น แง้มประตูห้องน้ำออกมาแล้วพยายามเรียกโซ่ มุมนี้จะมองไม่เห็นเขาหรอก เพราะประตูห้องน้ำจะหลบมุมจากเตียงนอน

“โซ่ หยิบถุงเสื้อผ้าให้หน่อย”

ฉันได้ยินเสียงฝีเท้าบนพื้น ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ให้หายใจไม่ทั่วท้อง จนเขามาหยุดอยู่หน้าประตูห้องน้ำ มือกับสายตายังจดจ้องหน้าจอ น่าจะเล่นเกมค้างไว้

“โซ่ ถุงเสื้อผ้า” เขาเงยหน้าขึ้นมามองแว่บหนึ่ง คิ้วขมวด หงุดหงิดที่ฉันรบกวนการเล่นเกมของเขา

“ถุงเสื้อผ้าอะไร มาใส่ในห้อง ฉันจะรีบอาบน้ำ” แล้วเขาก็เดินกลับไป ปล่อยให้ฉันยืนงง เดินมาแค่นี้เนี่ยนะ ฉันถอนหายใจแรงๆ ระบายความหงุดหงิด ก่อนจะตัดสินใจออกจากห้องน้ำทั้งสภาพแบบนี้ หอบแค่เสื้อผ้าชุดเดิมออกมา

อยากจะรีบเปลี่ยนเสื้อผ้า เพราะตอนนี้ตัวมันโล่งเหลือเกิน เย็นๆ หวิวๆ เลยละ จะหยิบจะจับอะไรที่อยู่บนพื้นก็กลัวจะก้มจะนั่งผิดท่า เขาตัวสูงกว่าฉันมากนะ แต่ผ้าเช็ดตัวกลับสั้นกว่า

“โซ่ นายไม่รีบไปอาบน้ำล่ะ”

“เล่นเกมยังไม่จบ”

ก็เลยฝืนนั่งแบบเอียงข้างให้โซ่ หยิบถุงเสื้อผ้าจะเข้าห้องน้ำ แต่จู่ๆ เจ้าตัวก็ลุกพรวดทำให้ตกใจ ยิ่งเขาเดินเข้ามาหาก็ยิ่งมือไม้อ่อน

“อุ๊ย”

“เป็นอะไร” เขาทำหน้างงๆ ก่อนจะส่ายหน้าเหมือนเจอเรื่องไร้สาระ แล้วก็ยื่นมือถือให้ฉัน

“อะ เล่นต่อ” ยัดมือถือใส่มือฉัน มันเป็นเกมที่ฉันเล่นได้แหละ ตัวละครที่เขาเล่นก็เมนฉันด้วย

“ถ้าเล่นแพ้แล้วอย่าบ่นนะ”

“อย่าโดนเอเอฟเคพอ” เขาดูไม่เดือดร้อน เหมือนมั่นใจว่ายังไงฉันก็เล่นแพ้แน่นอน ทำให้ฉันรีบเลื่อนนิ้วบนจอมือถืออย่างมุ่งมั่น ลืมตัวไปชั่วขณะ พอโซ่หยิบผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำก็เดินไปเล่นที่โซฟาแบบจริงจัง ซึ่งพอชนะหลังจากเล่นไปห้านาทีก็ยิ้มชื่นชมตัวเอง เพิ่งมานึกได้ว่าต้องรีบแต่งตัว

รีบหยิบชั้นในก่อนเลย พยายามสวมให้เร็วที่สุด ตามด้วยเสื้อยืดกางเกงขาสั้น แต่งตัวให้เรียบร้อยก่อนอย่างอื่นค่อยว่ากัน ซึ่งโซ่ก็ออกจากห้องน้ำตอนฉันรูดซิปกางเกงเสร็จพอดี

โล่งอกได้ในวินาทีแรก แล้วก็มาใจสั่นเพราะหน้าอกขาวๆ ที่มีหยดน้ำเกาะเต็มตัว...เกาะหัวนมชมพูนั้นด้วย เพราะเขาพันแค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียว

“เอ่อ” เหมือนจะเผลอมองเขานานไป

“ขอใช้โต๊ะเครื่องแป้งก่อนนะ นายอาบน้ำเร็วอะ” เพิ่งจะหาเรื่องคุยกลบเกลื่อน โซ่ไม่ว่าอะไร เขาเลื่อนตู้เสื้อผ้าออก ฉันเลยเดินมานั่งที่โต๊ะเครื่องแป้ง ทาครีม แต่งหน้าไป ถึงจะบอกว่าตั้งใจแต่งมันก็แค่เพิ่มตาเพิ่มแก้มเข้ามาแค่นั้น ใช้เวลาแค่สิบนาที หยิบแว่นมาสวมก็เป็นอันเรียบร้อย

“นายเสร็จแล้วเหรอ ไปกันเลยมั้ย”

“รีบไปไหน เพิ่งจะห้าโมงครึ่ง”

“แล้วไปรับเพื่อนหกโมงไม่ใช่เหรอ”

“หกโมงกว่าๆ ก็ได้น่า” เขาแต่งตัวเสร็จก็ขึ้นไปนอนเล่นเกมตามเดิม ฉันก็เลยเดินไปนั่งบนโซฟา...แล้วแต่โซ่จะไปตอนไหนก็แล้วกัน

สรุปว่าเราสองคนไปรับเพื่อนโซ่เลตไปสิบนาที

“อ้าว น้ำรินไหนว่าไม่ได้กลับบ้านก่อนไง” เธอขึ้นมานั่งด้านหลัง

“ก็ไม่ได้กลับ”

“แต่อาบน้ำเปลี่ยนชุดใหม่แล้ว”

“ออ อาบห้องโซ่” เพราะกำลังเขี่ยมือถือเพลินๆ เลยตอบไปแบบนั้น ตอบไปแล้วก็รีบหันไปมองคนข้างๆ อยากมองให้ทะลุปรุโปร่งว่าภายใต้ความนิ่งนั้นโซ่จะโมโหหรือเปล่า

“ห้องโซ่เหรอ” เธอทวนคำ ฉันก็กำลังชั่งใจว่าควรโกหกหรือให้เธอเข้าใจแบบนั้นดีแล้ว

“เมื่อกี้เราว่าอะไรนะ” ฉันคิดว่าทำเป็นพูดผิดดีกว่า

“น้ำรินพูดเหมือนกับว่าไปอาบน้ำที่ห้องโซ่มา”

“อ๋อ...” ฉันเพิ่งจะอ๋อ แล้วกำลังบอกว่าพูดผิด แต่ไปอาบห้องเพื่อนมา แต่ก็เป็นโซ่ที่จู่ๆ ก็พูดตัดหน้า

“ขี้เกียจไปส่งเขาที่บ้านน่ะ เลยให้ขึ้นไปอาบน้ำบนห้อง” คืออะไร เพราะแค่เป็นคนชอบพูดความจริงเท่านั้นเหรอ

“ออ ใช่ เราก็แวะห้างไปซื้อเสื้อผ้า แล้วไปยืมห้องน้ำเขา”

“ออ โซ่ใจดีเนอะ ให้เพื่อนยืมห้องน้ำอาบน้ำได้” ทำไมรู้สึกว่าประโยคนี้ฟังดูประชดจังแฮะ