24
Şirin,
Daha “sen benden ne hakla özür diliyorsun” diyemeden telefonu yüzüme kapadığında içimden sen bu kadarsın işte diye geçirdim.
Korkağın, namussuzun tekiydi.
Hem odama giriyor hem de tek suçlu benmişim gibi beni rezil ediyordu.
Öfkeden içim içimi yiye yiye sabah ettim.
Gözlerim uykuya ne zaman daldı bilmiyorum ama annemin kahvaltıya çağırması ile uyandım.
Kendimi toparlayıp aşağı indiğimde tahmin ettiğim gibi ne Asaf abi ne Mustafa masada yoktu.
Söylediklerine göre Asaf abi acilen göreve çağırılmış, Mustafa da onu bırakmaya gitmişken kendi evine geçmişti.
Günler geceler birbirini kovalarken Mustafa bir kez daha konağa gelmedi.
Seher yengemlere babaannemle Sibel için ettikleri kavgayı bahane edip kendi evinde vedalaşarak İstanbul’a geçtiği haberini aldık.
Bir ya
