Şirin,
Asaf abinin gelişiyle bir anlığına acımızı içimize gömüp eski günlerimize dönmüş gibi olduk.
Mustafa abinin ablasına yalandan yaptığı sitem ve dört kardeşin kucaklaşması öyle güzeldi ki, ben de annemler gibi onları izlemeye doyamıyordum.
Aylardır görmediğim için Asaf abiyi doğal olarak özlemiştim ama Mustafa abinin Sibel’den önceki şakacı hallerini daha çok özlediğimi o an fark ettim.
Bir anda ne olduysa bana düşman kesilmiş, gülen yüzünü bir kez bile göstermiyordu.
Gerçi hiç acımadan kırıp döktüğü halde bile kalbime sahip çıkamıyordum. Bir de tekrar eskisi gibi iyi davransa kendimi bütün bütün kaybedebilirdim Allah korusun.
Kucaklaşmaları bitip omuz omuza bize doğru yürümeye başladıklarınca açık vermemek için gözlerimi hızla Mustafa abiden çektim.
Şu an herkesin dikkati Asa
