Mustafa,
Ateş almış gibi Şirin’in odasından çıktığımda dünya gözüme dar gözüktü.
Nasıl bir adamdım ben, hatta adam mıydım ki...
Kızın birine evlilik sözü verip kendimi bekletirken, öbürünün odasına girip bir de gözüme soktuğu tenine hallenebiliyordum!
Kafayı yemeden önce kendimi odama atıp aklıma, gözüme yer etmiş görüntüleri silmek için buz gibi suyun altına girdim.
Soğuk su damlaları etime iğne gibi batarken kanımda dolanan ateşi söndürmenin yanından bile geçmiyordu.
Bir an tereddüt etsem gerçekten soyunur muydu, hatta gerçekten benim olur muydu merak etmeden duramıyordum.
Tek derdinin şımarık çocuklar gibi ulaşamadığı oyuncağı elde etmek olduğunu bilsem de alt yanımdaki eleman kolumu tutup “gitme” dediği an aklıma geldikçe taş gibi oluyordu.
Yaptığı şeyin sonuçlarını bir kez bi
