Fatal Attraction

Chapter 5

Brady was an advanced paramedic, but regulations still required him to get a doctor's permission to administer anything but emergency care. However, a savvy physician wasn't always available. Or the medical protocol sucked. Brady wasn't above improvisation to save lives. Dr. Matteo Miranda had sent more than one intern fleeing the OR in tears. Rumor was he'd actually made a first-year intern piss himself.

"Pupuntahan ko muna ang ama mo, Savina."

"Pwede naman kayo mag-usap dito ah." Protesta pa ng dalaga.

Ironically, Dr. Miranda's tactics had never worked on his own daughter.

"Mas makakabuti sayo kung aalis muna ako."

Hurt flashed in her eyes, then was quickly vanished. "Iyan naman ang palaging sinasabi mo."

Brady slipped into a corridor to avoid the crowded waiting room. He leaned against the wall and shut his eyes against the flourescent glare. But he should have known better. When he stopped moving and started thinking, his demons came out to taunt him.

He went rigid. Men didn't surrender to pain. They didn't fall apart. He forced himself to take slow breaths, and focused on Savina.

Five years old pa lamang siya noon ng lumipat sila sa tapat ng bahay nina Savina. At hanggang ngayon naalala pa rin niya kung paano sila naging magkaibigan noon.

Kinabukasan sa kanilang paglipat sa bagong bahay ay naglakad-lakad siya sa loob ng kanilang subdivision. May nakita naman siya na mga kabataan sa labas ng kanilang subdivision na pinagtulungang paluin at sipain ang nakakaawang tuta. Hanggang sa may isang naka skateboard na bata na bumangga sa mga ito dahilan sa pag-alisan ng mga batang kalye. Niligtas pala ng batang babae ang tuta mula sa mga mababangis na bata at doon nga siya unang napahanga sa batang iyon. Lumapit siya sa bata at nagpakilala. Pinagtulungan naman nilang gamutin ang tuta hanggang sa makita sila ng isang ale at napag-alaman nila na ito pala ang may-ari ng tuta at tumakas lamang ang tuta sa bahay nila.

Ang sumunod naman na lumitaw ay ang isang matikas na mama na may matigas na pagmumukha. Ito pala ang Daddy ng batang si Savina at pinapauwi na ito.

Hanggang sa lumipas ang maraming taon at naging mas malapit sila na magkaibigan ni Savina.

As their neighbor, Dr. Matteo Miranda had seen worse behavior from him. Way worse. He'd seen him on his knees, broken and sobbing. He'd witnessed the most horrible moment of Brady's life. Kaya hindi talaga nakapagtataka kung bakit ayaw ng daddy ni Savina sa kanya.

Pinuntahan na niya ang daddy ni Savina sa labas ngunit wala na ito roon kung kaya't binalikan na lamang niya ang dalaga. Subalit wala na rin ito sa cubicle kung saan ito naroroon kanina, sa halip ay ang ama lamang nito ang nadatnan niya. "Nasaan po si Savina?"

"She's on her way to radiology. Sinabi na rin niya sakin ang nangyari. She nearly died today." Dr. Miranda dismissed him with a wave. "Pwede ka ng umalis. Kukuha na lamang ako ng mga professional bodyguards na magbabantay sa kanya."

"Bakit may kilala po ba kayo na mas qualified pa kaysa isang SWAT cop? Iyong tao na kayang mag handle ng isang medical emergency gaya ng paramedic?" Alam kasi niya na hindi siya pinagkakatiwalaan ni Dr. Miranda para sa anak nito, pero kahit hahadlang man ang ama nito, gagawin pa rin niya ang lahat upang maprotektahan si Savina. "Iyong kukunin niyo po bang bodyguard ay mas trained pa kaysa isang sundalo?"

"Sabi sakin ni Savina na miyembro ka na raw ng isang black ops." Ani Dr. Miranda na tila nakakasilaw na x-ray scanner ang mga mata nito. "So magkano ba ang bayad mo?"

"Dammit, hindi po ako humihingi ng kabayaran." Kung pera lang ang pag-uusapan, marami na siya niyan. Hindi sa pagmamayabang pero nagawan nga niya ng college funds ang kanyang mga pamangkin at nakapagdonate na rin siya sa iilang mga charitable organizations. At ang pinakabago ay ang palihim na pagdo-donate niya sa pediatric project ni Savina.

"Hindi po ako humihingi ng kahit anumang kapalit."

"Sabihin mo na kung anong gusto mong sabihin, Roque. Pero may sarili akong palatuntunan bilang ama ni Savina kung anong nakakabuti sa kanya o hindi."

His jaw felt almost too tight to speak. "Pero wala po akong sinusunod na palatuntunan, nandito ako bilang isang kaibigan at poprotektahan ko si Savina kahit anong oras."

"Pure chance." Kunot-noong pahayag ni Dr. Miranda. "Where my daughter is concerned, I don't take chances."

Brady wrestled his temper for the second time in an hour. As outburst would reinforce Dr. Miranda's doubts. "Kapalaran ho ang nagdala sakin dito. Skill got the job done. Whoever is after her doesn't follow the rules, either, which makes me the best man for the job."

"This isn't a game, Roque." Protesta pa ng doctor.

"I was the one eating gunfire, remember?" Napakuyom siya ng kamao. "Gaya niyo, nag-aalala rin po ako kay Savina. Kahit itataya ko pa ang buhay ko. At bukod sa ating dalawa, sino pa ba ang alam mo na makikipagkamatayan para lang maprotektahan si Savina?"

"You'd die for her. But you don't have to watch her cry for weeks every time--" Putol nito sa sasabihin saka mahina itong napamura.

"Alam natin pareho kung bakit hindi ako pwedeng mamalagi sa isang lugar." Matigas niyang wika rito.

"I would never operate on a member of my own family. As a surgeon, I have to maintain a certain coldness, a distance from my patients in order to perform a life-or-death job." His measuring stare bored into Brady. "Ganyan din naman kayong mga sundalo. Hindi tayo nagkakalayo sa napiling propesyon."

Simply another variation of the "touch-my daughter-and-die" warning had spouted Brady since he hit puberty. Ayaw ni Dr. Miranda sa kanya para kay Savina. He never would, and Brady got that. "Natuto na ako sa mga pagkakamali ko. Ayaw ko nang ulitin pa 'yon."

Tila pinag-aralan naman siya ni Dr. Miranda na parang isa sa mga pasyente nito na ooperahan.

Ngunit hindi siya nagpatinag dito. Alam niya kasi kung anong dapat gawin. He had to kill his emotions in order to keep Savina alive.

May dumating naman na isang nurse at tinawag ang pansin ng doctor. "Dr. Miranda, ready na po ang film ni Savina."

Napatango sa nurse si Dr. Miranda. "Thirty seconds." Sabi nito saka muli siyang hinarap. "You're my only viable option at the moment. Hanggang hindi ko pa naaayos ang lahat, do not let Savina out of your sight."

"Makakaasa po kayo." Hindi naman maiwasan ni Brady na hindi mapangiwi. "Wala pong charge."

"You'd better be as good as you think you are, kid. Huwag mong hahayaan na may masamang mangyari sa anak ko. At higit sa lahat, sana maprotektahan mo rin ang puso niya." Sabi nito at tinalikuran na siya ng doctor.

Brady's knees went weak and he leaned against the wall. Lord, what had he done? Savina Miranda was the only woman in the world who could get under his skin.

Spinning in the backwash, he swallowed the bile in his throat. How could he avoid a crash and burn if he was shoved into nonstop togetherness with her?

But he couldn't abandon her. He would not let her pay for his sins, even if he paid the ultimate sacrifice. Even if it cost him his soul.

Brady gritted his teeth. So what? Kung hindi na talaga matutubos ang kaluluwa niya. So be it.

Kung sa impyerno man ang bagsak niya sa lahat ng kasalanang nagawa niya, then he might as well make it a spectacular crash.

*****