ต้องมนตร์ตื่นแต่เช้ามาทำอาหารเช้าไว้สำหรับเธอ และเขา จริงๆ แล้วมื้อเช้าที่ผ่านมาส่วนมาก เขาจะเป็นคนเตรียมเอาไว้เสมอ ส่วนเธอตื่นให้เช้า อาบน้ำแต่งตัวออกจากห้อง จากนั้นก็มีหน้าที่แค่นั่งกิน
หญิงสาวนึกถึงคำพูดเขา ในค่ำคืนที่จวนจะไม่รอดจากเนื้อมือเขา ที่เขาถามว่า เขาไม่ดีตรงไหน ทำไมยังมัดใจเธอไม่ได้เสียที เขาใส่ใจเธอดีมาก เอาอกเอาใจ ทะนุถนอมเธอมาตลอด ต้องมนตร์จึงรู้สึกผิดภายหลังที่วิ่งหนีเขาออกมา สุดท้าย ทั้งเขาและเธอคงทรมานไม่ต่างกัน นี่เองเธอเลยต้องแต่ตื่นเช้า เตรียมมือเช้าไว้รอเขาบ้าง อยากเอาใจเขา นึกแล้วก็แปลกใจ หลังจากเธอวิ่งกลับมาที่ห้อง เขาก็ไม่มาตามเธอที่ห้องเลย จุดนี้ทำให้ต้องมนตร์ยิ่งไม่สบายใจ
หญิงสาววางอาหารเช้าไว้บนโต๊ะ อย่างเรียบพร้อมรอยยิ้ม ปลดผ้ากันเปื้อนเก็บไว้ พลางมองไปทางห้องนอนเขาที่ยังเงียบกริบ จากนั้นก็เดินตรงไปเพื่อเรีย
