| 8 - 3

1137 Words

ทรงโปรดยกกาแฟจิบ แล้ววางลงไป พูดด้วยความใจเย็นอีกว่า "เก็บคำพูดนี้ไว้เถอะต้อง เธอยังคงไร้เดียงสาอยู่มากที่จะเอ่ยคำนี้ และยังไม่เข้าใจเรื่องพวกนี้อย่าง...ลึกซึ้ง" ดูยังไง เขาก็ต้องได้เธอให้ได้ หญิงสาวขบคิดขณะที่ใบหน้านั้นร้อนผ่าวไปด้วย ทำไมทรงโปรดที่เธอรู้จักก่อนที่ย่าจะเสียกับคนที่นั่งตรงหน้านี้ราวกับเป็นคนละคนกันไม่รู้ คนนี้ดูร้าย ดูเขี้ยวลากดินชนิดที่ว่า เขาไม่ยอมล่าถอยจากเรื่องนี้แน่ๆ ถ้า ไม่ได้เธอทั้งตัวและหัวใจ  "ทะเบียนสมรสยังอยู่ในห้องฉัน หากวันหนึ่งฉันเผามันทิ้งไป ความฝันที่อยากหย่าจากฉัน ก็คงริบหรี่ไปอีกแน่ๆ" เขาพูดเรื่อยๆ ราวกับไม่สลักสำคัญ แต่คนฟังใจอ่อนยวบลงทีเดียว    ถ้าหากเขาฉีก หรือทำลายทะเบียนสมรสทิ้งอย่างที่พูดล่ะ! "คุณ... คุณมันร้ายกาจ ต้องเกลียดคุณ!"  "เอาไว้... จะทำให้เธอเปลี่ยนจากคำว่าเกลียดเป็นคำว่า 'รัก' เอง" ต้องมนตร์จ้องหน้าชายหนุ่มตรงที่ยิ้มด้วยความอารมณ์ดี ส

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD