Hindi bumalik si Thara sa silid ni Rozein kagabi. Pinagtiyagaan niya ang malamig na sofa sa living room, pilit na ginagawang kumot ang manipis na throw blanket na iniabot sa kanya ng isa sa mga katulong. Kahit anong pakiusap ng mga ito na bumalik na lamang siya sa kuwarto ng kanyang asawa, nanindigan siya. Mas mabuti nang magtiis kaysa muling makaharap ang taong iyon matapos ang nangyari kagabi.
Maaga namang umalis si Rozein kinabukasan, at para kay Thara, iyon na rin ang pinakamainam. Hindi pa niya kayang makita ang malamig na anyo nito, lalo na’t sariwa pa sa alaala niya ang paraan ng pagkilos at pagtingin nito kagabi. Last night was different, ibang-iba sa lahat ng gabi na ginugol niya sa mansyon.
Magdamag siyang balisa. Hindi siya nakatulog ng maayos dahil kay Rozein lamang umiikot a
