‘’Seymen indir silahını!’’ diyen Cemşid Bey’in sesi duyuldu. Bastonuna dayanarak geldiğinde bakışları torununun üzerindeydi. ‘’Sana ailene karşı silahın doğrulmayacak demiştim.’’
‘’Bu kız benim ailem değil.’’ diye bağırdı Seymen. ‘’Babası babamın katili kendisi de evimin çatısı altında erkeklerle diz dize gülüp eğlenerek namusumu ayaklar altına alan katilin kızı.’’
‘’Madem senin ailen değilim o zaman bana hesap sormaya hakkın yok!’’ diye bağırarak araya girdi Özleyiş. ‘’Senin için yabancı olan birini öfkelendiğin için odaya hapsedemezsin, her gece el sürüp tecavüz edemezsin, kiminle konuşup güldüğüne karışamazsın!’’
Seymen sözlerle iyice çileden çıkmıştı. Silahını olduğu başa bastırdığında Özleyiş ne korku hissediyordu ne de panik. Meydan okuyan bakışlarını ölüm dolu bakışlardan ayırmad
