Merdivenleri çıktıklarında Seymen tuttuğu eli bırakıp teras kısmına geçti. ‘’Sen odaya git.’’ dese de karısı dinlemedi.
‘’Teşekkür ederim.’’ diyen genç kız kocasının karanlık gözlerine bakıyordu. ‘’Bu evdeki herkesin beni nasıl gördüğünü biliyorum ve aradan asırlar geçse de onlar için hep nefret edilecek bir insan olarak kalacağım ama gözlerine bakınca bebeğimizin bu nefretin bir parçası hâline gelmesine izin vermeyeceğini açıkça görüyorum.’’
Seymen, karısının bakışlarına karşılık verdi. ‘’Bugün tuttuğumuz yasın sebebi senin baban neden böyle davrandıklarını anlıyorum çünkü onların acısını çektiği adam benim babamdı ama ne olursa olsun o karnındaki sadece senin kanını taşımıyor aynı zamanda benim bir parçam ve çocuğuma söylenecek her söz bana söylenmiş demektir. Buna ne olursa olsun izin
