Konağa geri döndüklerinde saat erkendi. Seymen duş alıp, üzerini giydi. ‘’Fabrikaya geçeceğim öğleden sonra almaya gelirim doktora gideriz.’’
‘’Tamam olur.’’ dedi Özleyiş. Kocası gittiğinde duş alıp üzerinde bornozu yatağa uzandı. Telefonunu aldığında ezberindeki numarayı çevirdi. ‘’Selam, nasılsın?’’ diye sordu.
‘’İyiyim, sen nasılsın?’’ dedi Zühre.
‘’Aynı, nasıl gidiyor anlat bakalım var mı sıkıntı?’’
‘’Hayır her şey yolunda.’’ Zühre oturduğunda eli karnının üzerindeydi. Buraya geldikten kısa süre sonra Erkin bir fabrikada işe girmişti. İş konusunda yine Özleyiş yardımcı olmuştu. Okumadığı için bulabildiği en iyi iş buydu ama şikayetçi değillerdi. Aldığı maaş yetiyordu ve Özleyiş verdiği kartı her zaman kullanabileceklerini söylüyordu. Kendisi de çalışmak istemişti ama hamile kalınca
