“เมื่อกี้คุณบอกว่าคุณแม่ให้เอาของมาให้ฉัน อะไรเหรอคะ” หญิงสาวตั้งใจถามเพื่อเปลี่ยนบรรยากาศที่ชวนอึดอัดจนหายใจไม่ออก เพราะดูจากที่เขามองเธอตาไม่กะพริบแล้ว มันไม่น่าไว้วางใจเอาเสียเลย
“คุณแม่ให้เอาแหวนแต่งงานมาให้คุณ” ชายหนุ่มหยิบแหวนแต่งงานที่เก็บไว้ในกระเป๋าเสื้อสูทด้านในออกมาชูให้เจ้าสาวดูแล้วอดนึกถึงคำพูดของมารดาที่พูดกับเขาตอนมอบแหวนวงนี้ให้ไม่ได้
‘แม่ไม่คิดเลยว่าแหวนวงนี้จะได้ใช้งาน เพราะไม่เห็นวี่แววว่าคิมจะยอมตกลงปลงใจกับผู้หญิงคนไหน’ ศรียุดาบอกด้วยรอยยิ้ม
‘ผมก็ไม่คิดเหมือนกันว่าคุณแม่จะยอมมอบแหวนประจำตระกูลของเราให้เอิง’ พูดแล้วเขาก็อดแปลกใจไม่ได้ ‘ผมนึกว่าคุณแม่ไม่ชอบเอิงซะอีก’
‘แม่ยอมรับว่าแม่มีอคติกับเอิงเพราะเป็นพี่สาวของแม่ไออุ่น แต่คิมรู้มั้ยว่าทำไมแม่ถึงยอมให้คิมแต่งงานด้วย” ผู้เป็นมารดาทอดสายตามองบุตรชายด้วยความรักและเข้าใจอย่างที่เคยเป็นเสมอมา
‘ทำไมเหรอครับ’
‘วันที่แ
