คิรากรนั่งเคาะนิ้วบนพวงมาลัยและฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดีได้ทั้งที่รถติดแทบไม่ขยับ ทำให้หญิงสาวที่นั่งอยู่เคียงข้างอดแปลกใจไม่ได้
“รถติดขนาดนี้ยังอารมณ์ดีได้อยู่อีกนะคุณ”
“เพราะคุณที่ทำให้ผมอารมณ์ดี” เขาหันมาส่งยิ้มให้ “เดี๋ยวผมพาไปเลือกแหวนแต่งงานที่ร้านเพื่อนคุณแม่นะ คุณเลือกได้ตามใจชอบเลย ไม่จำกัดขนาดเพชร ไม่จำกัดวงเงิน”
“ฉันพูดเล่นค่ะ ไม่ได้อยากได้จริงซะหน่อย แล้วตอนนี้ฉันก็ต้องรีบไปทำงานแล้วด้วย คุณจับฉันยัดใส่รถมา คุณต้องรับผิดชอบไปส่งฉันให้ทันสิบโมงด้วยนะ” หญิงสาวบอกจุดหมายปลายทางที่จะให้เขาไปส่งแล้วสะกิดบอกคนที่เอาแต่นั่งเอียงตัวมองหน้าเธอให้ออกรถ เมื่อรถคันหน้าเคลื่อนตัวทิ้งห่างไปไกล “หันไปมองถนนแล้วขับรถดีๆ ค่ะ เดี๋ยวคันหลังก็ด่าเอาหรอก”
“วันนี้ใครด่าอะไรผมก็ไม่โกรธ” ชายหนุ่มตอบอย่างกระดี๊กระด๊า อารมณ์ดีเกินเหตุ ก่อนจะละสายตาจากใบหน้าเรียวเล็กที่สวยจัดเพื่อหันไปมองถนนแล้วเคลื่อนรถ
