IRON'S POV
Natigilan ako sa paggagamot sa kanya. I glared at him pero kumalas din ako kagad dahil nakatingin din siya sakin. Then my forehead creased.
"Pumunit ka ng tela sa laylayan ng damit mo," tapos bumalik ako sa pagkakaupo ko.
Hinawakan ko ang manibela at nagsimulang paandarin ang kotse.
"Saan tayo pupunta?"
"Sa Hospital."
"Iron, hindi pwede."
Hindi sa public Hospital ko siya dadalhin, kundi sa Hospital sa agency. Panigurado akong bukas pa 'yun ngayon, o 'di naman kaya papapuntahin ko na lang si Andrej sa bahay para gamutin si Xenon. Kaya ko namang patahimikin si Xenon eh, literal.
"Nakapunit ka na ng tela?"
"Iron, hindi ka ba nakikinig? Ayokong pumunta sa Hospital."
"Fine. Sa bahay ko na lang."
Nagdrive na ako papuntang bahay. Habang tinatakpan niya ang sugat na natamo ni
