Chapter 42

1018 Words

IRON'S POV Binuksan niya ng mas maluwag ang pinto at mas naging maliwanag sakin ang loob ng bahay. I step forward. Umupo ako sa sofa nilang punit-punit na ang tela. I am not over-explaining about the description, it was really the exact word. "Pasensiya ka na, Miss Iron, hindi ko naman kasi inaasahan na pupunta ka. Sana sinabihan mo na lang ako na magkikita tayo hindi yung sa ganitong sitwasyon mo pa ako nakita.." "No, its okay. I can manage-" *cough* *cough* Agad siyang tumayo at nagsalita, "Sandali lang, Miss Iron." at tumakbo siya doon sa isang sulok na hinaharangan ng kurtina. Kung tama ako, bahay nila to. Maliit lang ang bahay nila at wala pang second floor. Parang kalahati lang yata ang bahay nila ng isang buong normal na classroom. Pagpasok ko pa lang kanina, limang lakad la

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD