หลังออกมาจากตึกอัลฟาด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว เขาเลือกใช้พาหนะในการเดินทางเป็นเรือเช่นเดิม โดยขอติดเรือชาวประมง ที่กำลังจะไปวางอวนในช่วงกลางดึก
แมททริกทราบดีที่สุด การจะมุ่งหน้าไปยังเกาะของเขา ซึ่งผู้คนละแวกนี้น้อยมากจะรู้ เว้นแต่มาเฟียด้วยกันเอง หากดมกลิ่นจนเจอ ไม่ใช่เรื่องง่าย
นั่นจึงเป็นเหตุผลที่พยายามทำให้การเดินทางมีอุปสรรคน้อยที่สุดและแนบเนียนที่สุด
" ขอบใจนะ เอานี่ผมให้ไว้เติมน้ำมันเรือ "
ชายหนุ่มยื่นธนบัตรให้คนขับเรือหลังถึง มือเหี่ยวยื่นเข้ามารับไปอย่างเก้ๆ กังๆ สายตาพยายามสอดส่องมายังใบหน้าของเขา นั่นจึงทำให้เขาจำเป็นต้องดึงปีกหมวกแก๊ปลงต่ำกว่าเดิม
"ขอบคุณ ว่าแต่มาทำอะไรที่เกาะนี้เหรอพ่อหนุ่ม"
" ช่างผมเถอะน่า ลุงไปได้แล้ว ใครถามก็ไม่ต้องตอบอะไรล่ะ ถ้าไม่อยากเดือดร้อน "
เขาพูดทิ้งท้ายไว้แค่นั้น ก่อนจะกระโดดลงจากเรือพร้อมกระเป๋าเป้ขนาดกลางอีกใบ
นี่อาจจะเป็นครั้งแรกในรอบสิบปี ที่เข
