'ไม่ต้องห่วงหรอก ฉันไม่มีทางทำให้เธอและลูกของเธอ ต้องมาเสี่ยง ที่ทำอยู่ก็แค่อยากจะช่วยแม่ของเดมี แค่แม่ขอเดมีปลอดภัย แค่นั้นก็พอ '
หลังประโยคนี้หลุดไป แมททริกเห็นแล้วว่าเธอยืนอยู่ แต่แสร้งทำเป็นไม่เห็น เขายังคงทำสีหน้าปกติ ไม่อยากให้เพียรานั้นอยู่นาน เพราะเห็นเป็นเรื่องสนุกขึ้นมา คนใกล้ชิดหล่อนมักรู้ เด็กคนนี้เดาใจยาก ยิ่งเคยมีปมขาดความอบอุ่น และถูกทารุณกรรมมาแล้ว ก็ยิ่งแล้วใหญ่ ต่างคนต่างยังกังวลกันด้วยซ้ำ เธอจะเลี้ยงลูกตัวเองได้ไหม
" หมดธุระแล้วใช่ไหม ลงไปก่อน เดี๋ยวฉันตามไป จะอาบน้ำ "
แมททริกพูดกับคนตรงหน้า สลับกับการชำเลืองมองอีกคนหนึ่ง ที่กำลังเดินออกไป แน่นอนเขาเห็นเธอปาดน้ำตาด้วย
" อย่านานนะ ฉันขึ้นเครื่องตอนบ่าย อยากกินข้าวพร้อมหน้ากันก่อนไป "
" อืม "
เขาพยักหน้ารับ ยืนรอจนกระทั่งเพียราเดินออกไปก่อนจะล็อกประตู และมุ่งตรงไปยังห้องน้ำทันที
ภาพที่เห็นทำให้เขาต้องหยุดนิ่ง เธอยืน
