อีกด้านของวันเดียวกัน ที่ตึกร้างแถบทะเลทราย ความร้อนในตอนนี้คงมีเทียบเท่ากับใจคนๆนึง หนึ่งในแก็งค์อัลฟา แต่เป็นแค่อดีต
เขานั่งนิ่งนานกว่าหนึ่งชั่วโมง ประหนึ่งที่นั่นเป็นที่กบดานสำหรับเขา หลังจากเข้ามาสงบสติอารมณ์ อยู่คนเดียวได้สักพัก
คูดัส หรือฉายา ความเยือกเย็นระดับติดลบ นานแค่ไหนที่เขาไม่ได้ใช้หัวสมองอย่างมีประสิทธิภาพ และนานแค่ไหนที่เขาไม่ได้ออกบู๊
ดวงตาสีน้ำทะเลราวกับลูกแก้ว เพ่งมองอัญมณีสีเดียวกันในมือราวกับเป็นพี่เป็นน้องคลานตามกันมา พร้อมความคิดโลดแล่นไปไกลลิบ ต่อแผนการในอนาคตว่าจะจัดไปทางไหนดี ก่อนจะกลับมายังที่เดิมทุกครั้ง ยามไปถึงจุดลึกสุดของความมืดแล้วรู้มันเป็นไปไม่ได้
ก่อนหน้านี้สิบชั่วโมง
เขาได้รับข่าวสารการตายของลูกชายผู้มีอิทธิพล ในย่านนั้น เมืองเดียวกันกับองค์กรที่เขาเคยอยู่ทว่าความร้ายไม่เท่ากับองค์กรในเครืออัลฟา
ไม่ใช่... ความรู้สึกผิดไม่ได้อยู่ในหัวเขา หากให้ย้อน
