เสียงทุ้มดังขึ้น ในมือที่ถือรูปถ่ายสั่นเทา แต่เสียงหัวใจข้างในกลับเต้นแรงกว่า
" ฉัน.."
เดมีตกใจหนัก หลังหันไปทางต้นเสียง แล้วเห็นเป็นเงาร่างสูงใหญ่ ถึงขนาดลืมคำพูด
" ใครอนุญาตให้เธอแตะต้องมัน "
และยิ่งถ่างตาออก ก็ตอนเขาเดินเข้ามาใกล้
แมททริกจ้องหน้าเธอเขม็ง มองฝ่าความมืดไปยังดวงตานั้น ที่กำลังสะท้อนแสงแห่งความกลัวจ้า
แต่ถึงแม้กำลังสั่นระริก ก็ยังคงความสวย และหวานแฝงอยู่ข้างในอย่างน่ามหัศจรรย์
ยอมรับ...เขามักแพ้พ่ายทุกครั้ง ยามจงใจตวาดหรือเอ็ดตะโรเธอ ซึ่งถ้าทำได้ ก็ได้แค่ไม่กี่นาที
" ฉันก็แค่ ดึงมันมาดูใกล้ๆเพราะมันมืด ขอโทษค่ะ ที่ทำโดยพลการ ไม่ทันคิดว่า..."
" ไม่มีมารยาท!"
" ใช่... "
หญิงสาวก้มหน้างุดตอบเสียงแผ่ว กะจะพามันไปติดไว้ที่เดิม ทว่ากลับถูกเขาฉกเอาไว้
" เดี๋ยว รูปอะไร?" และดึงไปดู
จากนั้นราวกับเวลาหยุดหมุน อยู่ดีๆเขายืนนิ่งเฉย เงียบไปอึดใจหนึ่ง
สาวเจ้ารู้สึกร้อนวูบวา
