' อะไรนะ?! เธอท้อง!!'
( ก็ใช่น่ะสิ ถึงมาบอกครูนี่ไงเล่า...)
" อะไรกัน เธอเพิ่งจะแต่งงานไม่นานเองนะ "
( ก็แล้วไง ฉันไม่ได้โดนปู้ยี้ปู้ยำหลังแต่งงานนี่ )
" ปู้ยี้ปู้ยำ? โธ่เว้ย!! แล้วไง...เธอเลยจะเอาเหตุผลนี้มาอ้าง"
( อ้าง? บ้าเถอะครู อ้างบ้าอะไรเล่า ฉันท้องนะ ยังไงก็บู๊ไม่ได้แล้วล่ะ อีกอย่าง คุณซันดรูให้ฉันโทรไปหาครูเองด้วย )
" ขอบใจมาก... แต่โทรแบบนี้ ก็ไม่ต้องโทร แค่นี้ล่ะ!"
( เห้ยครู.. )
ติ๊ด!
หลังเขาวางสายเสร็จ และลดโทรศัพท์ ถึงจะรู้ว่ารอบๆห้องนั้นเงียบกริบ เงียบถึงขั้นได้ยินเสียงเครื่องปรับอากาศ มีเพียงความอึดอัดเท่านั้นที่ก่อตัวขึ้นเรื่อยๆ ดวงตาหวานฉ่ำที่เคยลอบมองเขา ซึ่งเห็นผ่านกระจกระเบียง บัดนี้ปิดสนิทไปแล้ว ทว่ายังคงความหวานอยู่
แน่นอน เธอนอนพื้นตามที่เขาสั่ง และคงจะหนาวเหน็บ ถ้าสังเกตุจากท่านอนของเธอ
ใจนึงของเขา ต่อให้เป็นมาเฟีย มีฉายาติดตัว อนึ่งพอๆกับเพื่อนเขา และอาจ
