Chapter 20
1376 Words
ALLESTAIR POV
"Oh bakit? Sino yung mga yon?" Nagpapanggap kong tanong.
Nakakunot pa ang noo ko para kapanipaniwala.
"Ah yung may-ari ng school na to. Hindi mo siguro alam, kasi naman ngayon lang siya nagpunta rito." Nakangiting aniya.
"Siya nga pala, tinawag kita kasi gusto ka daw makausap ni Mr. Vinomous. Hindi ko lang alam kung bakit pero pinapatawag ka niya sakin." Madaldal nitong sabi.
"So ako nga hanap niya?" Sabi ko sa isip.
"Huh? Ano yun Mystie?" Tanong ni Arries.
Wag mong sabihing lumabas nanaman sa bibig ko ang sa isip ko lang dapat?
"Magkakilala kayo?" Nagtatakang tanong niya ng marahil ay narinig ang sinabi ko kanina.
"Ah h-hindi. Pano ko naman makikilala ang ganyang kayamang tao. Hindi." Tanggi ko pa, isinabay ko pa ang pag-iling at kaway ng kamay, tuloy ay para akong guilty.
Ngumiti lang ito pabalik at saka ay iginiya niya ako papunta sa may opisina niya.
Pagkarating namin sa may labas ay bumungad sa amin ang apat na nakaitim na suot na lalaki, nakabantay sa may pintuan, tila may binabantayang napaka-importanteng tao.
Ng makita kami ay sila na mismo ang nagbukas ng pinto para sa amin.
Pagkapasok ay nagtatawanang Adriel at Adam and bumungad sa amin, at seryosong King ang diretsong nakatingin sa amin.
"Ito na po siya Sir." Magalang na saad ni Arries.
Ako naman ay imbes na bumati, inirapan ko nalang. May kasalanan pa ang lalaking ito sa akin.
"You may leave. You two. You stay." Baling nito kay Arries at saka sa dalawang kaibigan na noo'y naputol ang tawanan at biglang naging seryoso. Para namang hari ito ng ituro ako para mag-stay.
Nakakainis talaga ang lalaking ito. Malapit na niyang sagarin ang pasensya ko, baka hindi ko na to matantya pag umulit pa.
Nagtataka man si Arries ay agad ding sumunod bago ang dalawa na nagawa pang ngumiti at kumaway sa akin bago lumabas.
Ng kami na lamang dalawa ang naroon ay katahimikan ang bumalot sa amin.
Narinig ko muna itong tumikhim bago nagsalita.
"Sit." Utos nito sa akin, sa malumanay ngunit malamig na boses.
"Nyenyenye!" Angil ko nalang rito bago umupo.
Ayoko talaga kapag inuutusan ako.
Nakita ko naman ang mas lumalim na pag-kunot noo nito, tiyak hindi nagustuhan ang ginawa ko.
"I am here because of something you took from me." Panimula nito, nakangisi.
Ako naman ngayon ang napakunot noo. Halos maging isa ang kilay ko sa narinig.
Sa tuwing ganyan ang itsurang pinapakita niya ay kinakabahan talaga ako, hindi ko gusto ang lalabas sa bibig niya panigurado. Mapaglaro ang ngiti niya na kinaiinisan ko.
"At ano naman ang kinuha ko mula sayo?" Nakataas ang kanang kilay na ani ko.
"Your condition, remember?"
Bigla ay kinabahan ako ng ipaalala niya sa akin ang kundisyon na ipinangako ko, ngunit marahas kong iginawi sa kanya ang tingin ng may maalala ako.
"Pero wala ka namang ginawa di ba? Kinuha mo lang siya sa Mafia mo, yun lang." Singhal ko dito.
Mas lalo siyang ngumisi at itinaas din ang kilay,
"If i didnt do it, what if she filed a case against you. Thanks to me she does not attempt to do it because i said so." Wika niya, hindi matanggal ang mapanlokong ngiti sa mga labi.
Itinaas pa ang kamay at inilagay sa may baba niya, prenteng nakaupo habang nakatutok ang tingin sa akin.
"Tsk! At kailan mo naman sinabi sa kanya?! Bakit wala yata akong matandaan?!" Mataray na tanong ko rito, naniniguro.
"Tsk tsk tsk. You don't have to know everything, all you need to do is sit and relax." Mahanging aniya, kababanaagan ng pagmamayabang ang boses niya ngunit dahil sa malamig siyang magsalita ay hindi masyadong mahahalata.
"Fine! So ano yung kondisyon mo?" Naiinip na tanong ko.
Pinagkrus ang kamay sa may dibdib.
"There's only one thing you need to do for me." Aniya ng malumanay.
Tila nag-iisip ng kabalastugan. Ako naman ay kinakabahan sa bawat oras na itinatagal ng kanyang katahimikan.
Feeling ko talaga ay hindi maganda ang sasabihin niya.
"Marry me,....
Or
Be the mother of my children." Tila simple lamang ang hinihingi niyang kondisyon dahilan sa wala man lang kahinay-hinay niya itong isiniwalat.
Ako ay biglang nanigas sa kinatatayuan, inuulit ulit ang mga salitang sinabi niya.
"T-totoo ba ang narinig ko?!" Wala sa sariling tanong ko.
Baka naman ay niloloko na talaga ako ng isip ko at pati pandinig ko ay naaapektuhan na din.
"Your heard it right. Now choose." Mando nito sa akin, naiinip.
"H-hoy lalaki!! Bakit sobra naman yata yang kondisyon mo?! Ako?! Papakasal sayo?! No way!!" Naghuhuramentadong saad ko.
Kinakapos ako ng hininga sa mga sinabi niya. Hindi makapaniwala, bigla ay pinagpapawisan din ako ng malapot. Nahihibang na nga ang lalaking ito, naaksidente ba ito at nasira ang ulo?
"That's my condition. Easy as that." Balewalang sagot niya sa mga tanong ko.
"Anong easy don ha?! Hunghang ka ba?! Sinong matinong lalaki ang hihingi ng kondisyon at papipiliin sa kung magpapakasal ba o maging ina ng anak niya?! Ha?! At saka, hindi naman makatarungan yung choice na binigay mo, eh parang pareho lang din naman iyon!!! Naku naku! Ikaw hari ka, wag na wag mo akong pinagloloko at baka mabigwasan kita ng wala sa lagay.!!" Nagpapanic kong sabi rito.
"Gwapo ka naman! Siguro nga ay marami ding nagkakandarapa sayo diyan sa gilid-gilid, hindi mo lang alam!!" Dagdag ko pa.
Hindi naman porket marupok ako at attractive ako sa kanya ay ganon na lang kadali iyon. Naniniwala pa din akong dapat hinay-hinay lang para magtagal. Kapag kasi minamadali ay panigurado, problema lang ang kahihinatnan.
"Your too loud woman. Geez! You can't do anything but to choose or else." Bitin nito sa dapat ay sasabihin.
Pusta ko, sasabihin nanaman nitong papatayin ako. Sus gasgas na kaya yon. Hindi na ako takot pag pinagbabantaan niya ang buhay ko, kung talagang gagawin niya ay sana matagal na niyang ginawa. Pero heto ako at buhay na buhay, magandang-maganda.
"Oh sige ano nanaman?!" Tanong ko.
"I will talk to that girl to file a case against you or if you want, i'll just have to kill you." Simple nitong sabi.
At talagang nang-black mail pa?!
"What?!" Singhal ko.
"You heard me. Dont worry, it's easy as pie to do that." Demonyong ngisi niya.
My god! Masisiraan talaga ako ng ulo sa lalaking to, gwapo nga pero demonyo naman.
"Then just kill me." Challenge ko dito.
Tignan natin kung kaya niya. Hindi na ako madadala ng paganyan-ganyan niya no.
"You sure?! I would love to." Sabi nito at saka itinuwid ang upo sa upuan ni Arries. As if he owns the office.
"Sige lang. Patayin mo na lang ako." Pinal kong sagot rito.
"Oh woman. You don't ask for something you would regret in the end." Bitin niyang sabi..
"I would love to kill you,
in bed.
Licked every part of your body.
Sucked and mound your mountains.
Put you to o****m until you scream my name." Mapanlokong sabi nito, tila iniimagine ang mga gagawin sa akin.
I swallowed hard when i saw him licked his lips, he was so attractive and a tempt when he did it.
Pero bigla ay nag-play sa utak ko ang mga sinabi niya.
"What the fuckkk?! Bastos!!" Singhal ko dito ng makuha ko ang ibig niyang sabihin.
"It's not about being cocky, it's about needs of nature." Natatawang aniya.
"Now choose?" Naiinip niyang sabi.
"Fine!! I'll choose the first one." Tila napipilitang sagot ko.
Ngunit sa kailaliman ng puso ko ay may tila nagbubunyi, na sa wakas, wala man kaming naging relasyon at ikakasal kami ng walang kalakip na pagmamahal ay may panghahawakan ako sa lalaki.
Noon ko lang naramdaman ang pagiging ganid sa isang tao, I wont let anyone touch what i already own, I promised myself.
Over my gorgeous body, wika ko sa isip.
Hindi ko man maaming mahal ko na ang lalaki ay sisiguraduhin kong mamahalin ako ni King, without doubt and a stronger one called love.
I would do anything to make him fall in-love with me. It's not being territorial but King was mine the first time we've met, period.
Nothing less, nothing more.
______________________________________
Vote, comment and follow are very much appreciated by the author. ?
- Writer
