Kiss me ONE more time

Chapter 4

"Confirmed, Ms. Cindy. Ang inyong kinkapatid ang may pakana nang kumakalat na video" hindi nga ako nagkamali ng hinala. It's you Tiana. It's always been you.

"Alright. Magaling. Gusto kong hanapan mo ako ng baho ng Tiana na iyan. Mukhang magagamit ko iyan sa hinaharap" nakangising wika ko dito while taking a sip of my beer. Inabot ko na rin dito ang sobre na naglalaman ng salapi. Kabayaran sa serbisyo nito.

"Makakaasa ho kayo. Mauna na po ako" magalang na anas nito. Hindi naman ito nagtagal at tuluyan ng umalis.

Itinago ko ang Flashdrive na naglalaman ng ebidensya laban kay Tiana at nagmamadaling inubos ang laman ng bote. Hindi naman ako magtatagal dito dahil may kailangan pa akong asikasuhin. Hindi lang naman pagiging modelo ang aking trabaho marami rin akong mga negosyo nang naipatayo na hindi alam ng aking magaling na ina. I was silently building an empire dahil alam kong wala akong aasahan sa kanya.

When my father died, nakapagtatakang hindi man lamang nito itinurn over sa akin qng mga ari ariang iniwan ng aking ama. It was clearly stated there that I will be able to obtain my inheritance when I reach the age of 18. Pero nasa 25 na ako, wala pa rin akong nahahawakan ni singkong duling.

Pero hindi ko na iyon hahabulin pa. I can stand on my own feet and live independently. Umuuwi lamang ako doon para mabisita ang aking ina. Afterall, nanay ko pa rin naman siya.

Nang medyo tinamaan na ako ng alak ay mabilis akong tumungo sa bulwagan kung saan nagsasayawan ang mga tao doon. Kasabay ng malakas na tugtugin. I danced gracefully and seductively making everyone drool on my body.

Bahagya akong napangisi nang makita ko kung gaanong kahayok ang mga kalalakihan sa katawan ng isang babae. Pare-pareho lamang sila.

Habang abala ako sa aking pagsasayaw ay may kung sinong tao ang humawak sa aking beywang at sinasabayan ang ritmo ng tugtog at ng aking sayaw. Para kaming magkasintahan na nagsasayaw. He's swaying behind me making me feel his manhood poking my butt. I could feel his hardness pressing on my back which gave me shiver.

Napasinghap ako ng walang anu-ano'y hinalikan nito ang aking batok. Kahit hindi ko nakikita ang hitsura nito ay kilala ko ang taong nasa aking likuran. Amoy pa lamang nito ay kilala ko na. Ganito nga ba ako kahibang sa kanya na kahit sa simpleng amoy niya ay kilala ko na?

Mas lalo naman nagwala ang aking puso nang bigla niyang ipasok ang kanyang kamay sa loob ng aking blouse. I am wearing a crop-top vest and a skirt above the knee. I could feel his hands caressing my boobs. Napasinghap ako ng bigla niya akong ipaharap sa kanya at walang sabi sabing hinalikan ako sa aking labi.

Mabuti na lamang at maraming tao ang nandito. Kaya hindi ganun kahalata ang ginagawa nito sa akin.

He kissed me aggressively. Mapaghanap ang kanyang mga halik. Pero hindi ako tumutugon dahil wala pang taong nakahalik sa akin. Siya pa lamang. He is my first kiss and I wish to be my last.

He bit my lower lip so my lips would part. Hindi nga siya nabigo. Ginalugad niya ang aking bibig na parang may hinahanap. And then.... he stopped.

"Kiss me back" he said seductively. Mapapansin din sa mga mata nito ang matinding pagnanasang nakapaloob doon.

"NO" I said firmly. Hindi ko alam kung bakit nasabi ko ito. Gayong gustong gusto kong hinahalikan niya ako. Gustong gusto kong hinahaplos niya ang katawan ko at ipinaparamdam sa aking mahalaga ako sa kanya.

"tsk. bakit ano bang ipinagmamalaki mo ha? Hindi ba't marami ng lalaking nakatikim sayo? Why not let me taste you?" aniyang may kasamang panunuya. Hindi ako impokrita para hindi masaktan. His words are like knives stabbing my heart deeply.

"Nakakaawa ka. You are nothing but a douchebag" I told him straight in the eyes. Wala akong dapat patunayan dito dahil sa inaasta nito ay pakiramdam ko hindi worth it lahat ng pagmamahal ko sa kanya. Pero ang hirap naman niyang hindi mahalin. I love him that I want him so bad.

Nakita ko kung paano siyang ngumisi at iniwan akong parang wala lang. I didn't cry, for what?

Malalaman din naman niya ang totoo sooner or later. I don't care anymore. I discreetly fixed myself and heaved a deep sigh.

Nagpasya akong lisanin na lamang ang lugar na ito. There is nothing exciting here.

Pasado alas onse na ng gabi nang makarating ako sa aking bahay. Nadatnan ko pa si Manang Flor at ang ibang mga kasambahay na nanonood sa sala. Gawain na nila ito kaapg tapos na sila sa mga gawaing bahay na siyang pinahihintulutan ko naman.

"iha, nakarating kana pala. Gusto mo bang kumain?" bungad sa akin ni manang.

"it's okay, manang. I'm not hungry. Aakyat na po ako"

"Kung may kailangan ka ipatawag mo lamang ako." tumango na lamang ako dito at nginitian ang lahat ng nasa sala. Kaya pala lahat ng aking staff dito sa bahay ay nandito sa sala nanood dahil sa isang romantic-comedy movie na palabas.

Hindi naman ako nagugutom kaya dumiretso na lamang ako sa aking silid. Pabagsak akong nahiga sa aking kama at nag-isip ng malalim.

Ang pagbabalik ko sa Pilipinas ay hindi naayon sa aking inaaasahan. Well ganyan talaga. Mukhang wala na akong rason pa para magtagal dito.

Mabilis kong dinampot ang aking telepono sa loob ng aking mini bag at idinayal ang numero ng aking secretary.

"Martha book me a flight tomorrow to Paris." I told her and ended the call. I'll stay there for a while.

Pero bago ako umalis ay tatapusin ko na ang nararamdaman ko kay Dexter.

Ang tanong kaya ko bang kalimutan siya? Kaya ko bang talikuran ang pagmamahal ko sa kanya? I've been in love with him since high school.

Bumangon ako sa aking kama and fetched a bottle of wine. I chugged half of it. Nakaramdam na rin ako ng konting hilo. Ngunit nakuha ko pang kunin ang aking cellphone at tawagan ang taong gustong gusto kong makasama. Lintek na pag-ibig.

"H-hoy, D-dexter Madrigal. Ang s-sakit mong m-agsalita. If all I know supot ka! Ang liit ng titi mo" anas ko ditong tumatawa.