Captivating Vampires Eyes

Kabanata 17

"Y'all didn't have to do it..." Yumuko ako at pagkatapos noon ay wala akong narinig na kahit anong ingay mula sa kanila.

"But I'm still thankful." Nang iangat ko ulit ang ulo ko ay nakita ko ang pag-aalala sa mga mata nila ngunit agad din naman silang ngumiti.

"If only I can erase your memory of what happened earlier, I would really do that," Jino said with a serious face.

Napakamot naman ako sa batok ko. "Hindi mo naman na kailangan iyon gawin. Let's take that as a welcoming of those monster to me, hihi."

Hindi naman makapaniwalang tumingin sa akin si Jino ngunit mabilis din siyang napahagikgik.

"You're really incredible."

Habang naglalakad patungo sa kung saan ay biglang nagsalita si Jino.

"Gaya ng sabi mo, itong akademiya ay parang syudad na rin," aniya.

"Kaya nga. Kahit hindi na ipaliwanag ay kitang-kita ko na ang kaibahan ng normal na akademiya sa akademiyang ito," tugon ko.

Bumuntong hininga si Lu. "Malawak ang lugar na ito. Sa loob ay may sariling bayan, mall, parke, at iba't ibang lugar pa na rito mo lang mahahanap. Kaya lang..."

"Hindi muna tayo magkakasama," pagpapatuloy ni Kuya Yuri.

Napatigil naman ako sa paglalakad dahil doon.

"Bakit?" nagtatakang tanong ko.

"Hiwalay ang training grounds ng mga bagong knights sa mga knights na nakapasa na at kasalukuyang sumasabak sa mga misyon," paliwanag ni Sol.

"As you can see, there are two gates here, ah... no there are four including the entrance and exit gate of the academy. But, I'm talking about the two gates that are in the academy. The west gate is for “mission knights” while the east gate is for “training knights”," paliwanag din ni Lu.

"If you're a knight who is still training, it's impossible for you to come in the other gate. If you tried to, then the least and kindest punishment is that you will be expelled, and you will never come in here again. We don't know how they can detect if someone tried to come in the other gate, but... it doesn't matter anymore. Just don't disobey the academy rules," seryosong paliwanag din sa akin ni Kuya.

"What's the severe punishment?" I asked.

"It's not execution, but... the cruel punishment is that you will throw away outside the kingdom, or you will lose your noble title and will never live as a noble again," Jino responded.

"But don't worry! It won't happen to you as long as you don't create any troubles here, and don't break the rules," he continued.

Tango lang ako nang tango sa mga paalala at paliwanag nila sa akin.

First reminder, don't break the rules... I think it's impossible. I mean, in the manor, Liam named me as a “rule breaker”. Unang paalala pa lang, ligwak na agad!

Hindi na kami ulit nag-usap pa pagkatapos nilang magpaliwanag sa akin. Sinamahan lang nila akong pagmasdan at gawing pamilyar sa tingin ko ang mga paligid hanggang sa makarating na kami sa headmaster office.

"Greetings to the headmaster of the academy," sabay-sabay na sabi namin at nag-bow.

Bago pa kami pumasok sa office ay tinuruan na nila ako kung paano i-greet ang headmaster.

I just wonder... why? Why do we need to bow just for him? He's not the emperor, and knights promised to only bow for the emperor of the kingdom.

Nang iangat ko ang ulo ko ay mabilis na nagtama ang paningin namin. Sa hindi malamang dahilan ay mabilis na nanlamig ang batok ko.

Looking at him... comfortably sitting as if he's looking down at us. It's like he's trying to practice to be the emperor while he's inside the academy.

"It's nice to see you again, my four greatest knights." The headmaster smiled.

Mabilis akong napatingin sa apat nang mapansin na dire-diretso sila sa paglalakad sa headmaster.

What's happening? Why does it seems that they're in control?

"Oh? Who's this beautiful young lady?" the headmaster asked.

Napako ang paa ko sa sahig nang saglit kong nakita ang pagpula ng mata niya habang nakangiti sa akin.

Nang tignan ko naman ang apat ay tila wala talaga sila sa sarili. Lahat sila ay seryosong nakatingin sa akin. Ang mga mata nila ay hindi normal...

"Isn't it disrespectful that you keep standing there while facing straight at me?" he asked.

"I'm sorry," paghingi ko ng tawad at umupo sa tabi ni Jino, sa pinakadulo.

"Sit here, young lady," Sol said while tapping his side that's vacant.

Kung tatabi ako kay Sol ay makakatabi ko rin sa aking kanan ang lamesa ng headmaster na pinakamalapit sa kaniya.

But... it's strange. Sol never called me as “young lady”.

Bumuntong hininga na lang ako ng patago at sinunod ang sinabi ni Sol dahil lahat sila ay nakatingin sa akin.

"What's your name?" he asked.

"Her name is Glarei Oxyea, headmaster. She's my younger sister," Kuya explained.

"Did I asked you, Yurian?" he asked while smiling at my Kuya but his eyes is clearly glaring at him.

When I looked at my brother, I saw him bowing his head... again.

"Have mercy on me, headmaster," he said.

"You wanted to be a knight?" Headmaster looked at me from head to toe.

"Knightess," I corrected him.

That's the reason why his eyebrows met.

"Enough of this!" he shouted. "We just need to look if you have enough percentage of mana before you be able to practice with soon-to-be knights. We need to double check it... because as I did hear, those commoner bloods are lowly as they are."

I can't keep my straight face, but I need to be patience because this is the passion that I wanted.

He's saying that even though I have noble title, I still have a commoner blood. He's looking down at me.

Saglit na tumahimik ang buong paligid hanggang sa nakita ko si headmaster na gumagawa ng isang bilog na parang bola ngunit gawa ito sa tubig.

"Ilagay mo ang dalawang kamay mo rito sa loob. Kapag umapaw ang tubig na nasa loob ng bola ay ibig sabihin ay maraming divine energy sa katawan mo. Kapag umitim ang tubig, ibig sabihin ay mas nangingibabaw ang evil energy," paliwanag niya.

"Paano mo po malalaman ang mana percentage?" tanong ko.

"Simple lang. Kapag umapaw, hindi lang divine energy mo ang umaapaw kun'di na rin ang mana mo. Kapag sobrang itim, ganoon din kalakas ng mana mo," aniya.

Tumango ako at bumuntong hininga bago dahan-dahan na pinasok ang dalawang kamay ko sa bola.

Ilang minutos ang nagdaan ngunit wala pa ring nangyayari sa tubig. Unti-unti na rin akong napapasimangot dahil pakiramdam ko ay hindi ganoon kalakas ang kapangyarihan ko para maging isang knight.

Ngumisi si headmaster. "Paano ba 'yan? Mukhang—ugh!"

Nagulat ako nang biglang nagliwanag ang tubig na nasa loob. Unti-unting umiitim ang tubig at unti-unti rin itong nataas na para bang umaapaw.

Malapit na sanang umapaw ang itim na itim na tubig nang tapikin ni headmaster ang braso ko dahilan para maalis ko ito sa loob ng bola at matigil ang pag-apaw ng tubig.

Pagtingin ko kay headmaster ay gulat na gulat siya ngunit kay sama rin ng tingin nito sa akin.

Napatingin ko sa aking braso at napayuko na lang nang mapansin na bumakat ang pagtapik ni headmaster sa akin. Bakat na bakat sa kaliwang braso ko ang limang daliri niya.

Hinampas niya ba ako pero hindi ko lang naramdaman? Kasi hindi naman ito babakat at magpapasa kung normal na tapik lang ang ginawa ni headmaster.

"M-Maaari ka ng magpatuloy sa training grounds. B-Bago iyon ay kailangan muna kumpirmahin ng mga knight mage ang impormasyon mo para magkaroon ka ng c-card na tanging kagamitan lang para makapasok at makalabas ka ng akademiya," utal-utal na paliwanag niya.

"Ayos ka—"

"Paalisin niyo na siya!"

Nagulat ako dahil sa biglaang pagsigaw ni headmaster ngunit mas lalo akong nagulat nang sundin ng apat ang pinag-uutos niya.

Paglabas namin ng office ay mabilis ko silang kinausap.

"Jino, Lu, Sol, Yuri..." Bago ko pa man tuluyang masabi ang gusto kong sabihin sa kanila ay mabilis nila akong tinalikuran at sabay-sabay na umalis.

Papunta sila sa west side ng akademiya.

"We will see each other again," bulong ko sa kanila bago tumalikod din.

Tanging direksyon na pinagmamasdan ko ay ang malaking gate na nasa east side. Iyon ang para sa mga knights in training.

Pagdating ko roon ay may bumungad sa akin na tatlong mage na naka-cloak.

"Ikaw ba si Glarei Oxyea?" tanong ng nasa gitna.

Tumango naman ako.

"Ilang taon ka na? Saan ka nakatira? Anong kasarian mo?" sabay-sabay na tanong nila.

Lahat ng tanong nila ay sinagot ko hanggang sa pinapatong nila ang kamay ko sa nagpatong-patong na kamay nila at doon lumitaw ang maliit na card.

Tinignan ko naman ito at nagulat ako dahil may picture ko rin sa card. Hindi lang iyon dahil sa paningin ko ay normal na card na ito, pero kanina ay sobrang liit lang!

"Isang taon lang valid ang card na iyan. Kapag hindi ka pa rin pumasa bilang isang mission knight ay kailangan mo ulit magpagawa ng panibago," paliwanag nila.

"Salamat po, pero..." Natigilan ako nang makita ang mana percentage ko.

"Bakit po infinity sign ang nakalagay sa percentage mana ko? Ano po ang ibig sabihin noon?" tanong ko sa kanila.

Gulat na gulat naman silang napatingin sa isa't isa.

I guess... even them doesn't know anything.

"Hindi rin namin alam. Awtomatiko na malalagay na ang mana percentage mo pagkatapos mo ilublob ang kamay mo sa loob ng evil energy circle na puno ng divine water," paliwanag ng nasa gitna.

"Ganoon po ba..." sagot ko.

Pagkatapos noon ay binigyan nila ako ng mapa at susi para sa dorm na gagamitin ko. Lahat daw ng gamit ko ay nandoon na. Hindi naman ako makapaniwala ngunit hindi na rin ako nagtanong kung paano dahil ayaw kong sayangin ang oras nila.

Nang malusot ko ang card ko ay mabilis na bumukas ang gate ng east side. Agad din naman binalik sa akin ang card ko nang makapasok na ako.

Imbes na maglakad ay agad akong natigilan nang makita na sa akin nakatingin ang lahat. Hindi ko namalayan at napansin na pati pala sa labas ng training area at tapat ng dorm building ay may mga nagpa-practice na mga knights.

Everywhere I looked, I always see knights that are practicing.

Ngumiti na lang ako ng awkward sa kanila bago gumilid at nagsimulang maglakad ulit. Bumalik din naman sila agad sa pag-eensayo na para bang walang nangyari.

Nang marating ko ang harap ng dorm room ko ay mabilis ko itong binuksan at gaya nga ng sabi ng tatlong mage ay nandito na ang gamit ko.

Akala ko ay may kasama ako sa dorm ngunit sa tingin ko bawat dorm ay isang mage lang ang nandoon.

Napansin ko rin na ang bawat knights ay may kaniya-kaniyang mundo. Ang iba ay determinado talaga na makapasa, ang iba naman ay walang pake lang talaga.

Pagkatapos kong maayos ang mga gamit ko ay pinatakan ko ng potion ang mga mata ko para makasiguro at para hindi na rin mangyari ang nangyari noong kaming dalawa lang ni Ryker.

"Everyone, go to the training ground, now," an unknown voice said.

Mabilis akong nagpalit ng uniform ng pang knight at lumabas. Sinundan ko lang ang agos ng daloy ng mga knights na naglalakad hanggang sa makarating kami sa malawak na arena.

Lahat ay umupo sa sahig, kaya ganoon din ang ginawa ko.

"I know some of you all already saw her. She wanted to be a knight like y'all. Please come here... Miss Glarei," tawag sa akin niya.

Nagulat naman ako ngunit mabilis din akong tumayo sa kinauupuan ko at nalipat na naman ang tingin sa akin ng lahat.

Tumabi ako sa lalaking nagtawag sa akin kaya ngayon ay nasa gitna na rin ako ng lahat.

"I would like to introduce myself first. I'm the head trainor. You can just call me ‘sir’," pagpapakilala niya.

"It's nice to meet you, sir. I'm Glarei Oxyea. 16 years old," pagpapakilala ko sa lahat.

Nangunot ang noo ko nang magsimula ang bulungan ng lahat.

"Oxyea..."

"16?"

"Paano siya nakapasok dito?"

"Did she have enough mana to come here?"

"Or did she use her money or body to come here?"