ตรีทศเปิดประตูเข้ามาในห้องนอนของตัวเองก็เห็นพิมดาริกายืนเก้ๆ กังๆ ท่าทางไม่ชินกับห้องนอนใหม่ ชายหนุ่มยิ้มนิดๆ แล้วเดินเข้าไปสวมกอดภรรยาจากทางด้านหลัง
“อุ๊ย! พี่แทน” พิมดาริกาตกใจรีบพลิกตัวในวงแขนแกร่งหันมามองหน้าเขาแต่ยังไม่ทันจะได้พูดอะไรเขาก็แนบริมฝีปากลงมาจูบอย่างอ่อนโยนสักพักก็ถอนจูบออกแล้วมองเธอด้วยสายตาคาดโทษ
“เมื่อกี้คุณย่าสั่งพี่ว่าให้ดูแลพรีมให้ดี อย่าทำให้พรีมเสียใจ แอบไปฟ้องอะไรคุณย่า”
“เปล่าซะหน่อย” ตอบแล้วก็มองสบตาเขาอย่างจับพิรุธ “พี่แทนร้อนตัว แอบไปทำอะไรผิดมาใช่มั้ย”
ตรีทศหัวเราะเสียงทุ้มต่ำในลำคอแล้วดันร่างเล็กของภรรยาให้นอนราบลงบนเตียงนอนแล้วทิ้งตัวลงทาบทับ “คนอย่างพี่ ถ้าจะทำอะไร พี่ไม่แอบหรอก”
พิมดาริกาเห็นสามีมองเธอด้วยแววตาหิวกระหายก็นึกหวั่นใจจึงรีบบอก “พรีมเหนื่อย ยังเจ็บอยู่นิดหน่อยด้วย”
ชายหนุ่มหัวเราะอย่างอารมณ์ดีก่อนถาม “คิดว่าพี่จะทำอะไร”
พิมดาริกาเม้มปา
