การเคลื่อนไหวของอีกคนบนเตียงทำให้วีธรารู้สึกตัวตื่นขึ้นมากลางดึก
"วีวี่"
กลิ่นลมหายใจที่เต็มไปด้วยกลิ่นของแอลกอฮอล์จากณัฐวรรธณ์ หญิงสาวรู้ได้ทันทีว่าณัฐวรรธณ์เมาแล้วย่องขึ้นเตียงมาหาเธอเพื่อจุดประสงค์บางอย่าง
"เมาก็ไปนอนค่ะ"
ขยับตัวออกห่างและพลิกตัวนอนหันหลังให้เขา
"อึ้ม...วีวี่.."
"อุ้ย! ปล่อยนะคะ"
ล้มตัวลงนอนข้างๆพร้อมกับรวบร่างบอบบางเข้าไปหา วีธราดีดดิ้นเธอไม่อยากตกเป็นทาสสวาทของเขาอีกแล้ว
"ผมต้องการคุณ.."
พยายามรุกรานด้วยการถอดชั้นในส่วนล่างของเธอออก มืออีกข้างก็ลูบไล้สอดเข้ามาในร่มผ้า ปลายจมูกโด่งเป็นสันเที่ยวสูดกลิ่นซุกไซ้เข้ามาแถวๆซอกคอเพื่อเป็นการเล้าโลมให้อีกฝ่ายเกิดอารมณ์ร่วม
"แต่วีวี่ไม่ ปล่อย!"
"เดี๋ยวก็รู้ว่าต้องการหรือเปล่า"
พลิกตัวขึ้นมาคร่อมบนร่างเพรียว แขนทั้งสองข้างที่พยายามต่อต้านผลักไสถูกฝ่ามือใหญ่กดเอาไว้เหนือศีรษะ
"ปล่อยวีวี่ วีวี่รังเกียจคุณ"
"อืม..
