CHAPTER TWELVE

3734 Words

Rain POV Nagulat kaming lahat sa kung gaano kabilis kumilos si Ace para saluhin ang katawan ni Switzel. Ginamit pa nito ang ability niya para siguraduhing hindi tatama ang katawan ni Switzel sa sahig by means of controlling the speed of her body's descend. "Ace..." she muttered and in a snapped ay nawalan na ito ng malay. "Switzel! Switzel!" ang paulit-ulit na pagtawag ni Ace sa kaniya. Tinapik pa nito nang marahan ang pisngi ni Switzel ngunit bigo siyang makakuha ng kahit na anong sagot mula sa isa. Nang marealize nito na mukhang nawalan na naman ng malay si Switzel ay binalingan niya kami. Hindi ko alam kung tama ang nababasa kong emosyon ni Ace ngayon but he's angy but...worried. Kung saan nanggagaling iyon o kung ano ang rason no'n ay hindi ko alam. "Tatayo na lang ba kayo riya

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD