Chapter Eleven

2386 Words
Disclaimer: Ang chapter na ito ay nakaka-WET! [R-18] KINABUKASAN ay agad din umalis sila Mama at Papa pauwi ng Nueva Ecija. Dahil may pasok pa ko sa school ay hindi ko na sila nahatid pa kahit sa sakayan man lang ng bus terminal. Nang maalala ko ang huling habilin sa `kin ni Mama bago sila umalis hindi ko maiwasang mamula. “Anak, tandaan mo sa una lang `yan masakit. Pagtagal ma-eenjoy mo na rin.” Nang kumindat pa si Mama pagkasabi niyon ay halos mabilaukan ako sa sariling laway. Hindi ko talaga malaman sa nanay ko kung nagpapaka-cool Mom siya, kasi hindi bagay! Ew! No wonder na minsan nagiging green-minded ako dahil may pinagmanahan. Naging normal ang araw ko sa campus. Pinasukan ko ang lahat ng subjects at nakipag-chikahan kina Apple at Sam. Hindi ko nakita si Jonathan dahil absent siya sa dalawang subjects kung saan magkaklase kami. Nagpasama mag-shopping si Sam sa mall after school kaya past dinner na ako nakauwi. Pagpasok ko ng apartment naabutan ko itong madilim. “Vlad? Nasaan ka?” Walang sumasagot. Saan naman kaya magpupunta ang bampirang `yon? Wala naman siyang ibang pwedeng puntahan. Hindi kaya lumayas na si Vlad at nakabalik sa Kingdom of Transylvania? Oh no! Agad akong nakaramdam ng panic and I don’t know why. The idea that Vlad will no longer be here suddenly scares me. Pinindot ko ang switch ng ilaw pero hindi man lang bumukas. Brown out ba? “Vlad? Vlad, nasan ka ba? Uy, sumagot ka nga kung nandyan ka! `Wag ka na makipagtaguan sa `kin!” Pero wala pa rin akong narinig. Ni kaluskos wala. Tuluyan na `kong kinabahan. Gamit ang cellphone bilang flashlight agad kong nilibot ang buong apartment. Wala siya sa banyo, wala sa kusina, wala rin sa balcony at sala. Huli kong pinuntahan ang kwarto ko. Wala rin siya! Unti-unting nanghina ang mga tuhod ko at umupo sa kama. May malaking bagay ang bumara sa lalamunan ko. Wala na si Vlad. Iniwan na niya ako. Bakit hindi man lang siya nag-paalam? “Napakawalanghiya talaga ng bampirang `yon! Matapos akong pagsawaan, iiwan na lang ako basta-basta. Tarantado siya!” Hinablot ko ang unan at binato iyon sa kung saan. Mabilis na nag-init ang mga mata ko. I don’t know why I’m feeling like this. But I don’t care anymore. Inis na inis ako sa kanya! Pinagbabato ko lahat ng mahablot ko: unan, stuff toy, bag, damit, pati alarm clock mabilis kong initsa sa pader. “Urgh! I hate you, Vladimir!” “Ouch!” Nahigit ko ang hininga. Anu `yun? May sumigaw ba? Medyo madilim ang corner ng kwarto kung saan ko hinagis ang alarm clock. Kinuha ko ang cellphone at tinapatan iyon ng ilaw. Napatayo ako nang makita si Vlad na nakahandusay sa sahig. “Vlad! Ano’ng nangyari sa `yo?” Mabilis ko siyang dinaluhan. Panay ang pag-ungol niya habang sapo ng isang kamay ang noo. Napangiwi ako nang marealize na tinamaan siya ng alarm clock. “Kanina ka pa ba riyan? Bakit hindi ka man lang kasi sumasagot kanina pa kita tinatawag?” “I fell asleep,” nanghihina niyang sagot. Bigla akong nabunutan ng malaking tinik sa dibdib. Inaalalayan kong makatayo si Vlad at ginayak patungong kama. Ang bigat niya at nang inihiga ko siya ay napasubsob tuloy ako sa dibdib niya. Saka ko lang napansin na pawis na pawis si Vlad at ang sobrang init niya. “May sakit ka ba? Nagkakasakit ka din?” Nag-aalalang hinubad ko ang kanyang t-shirt. Kumuha ako ng plangana at sinalinan iyon ng tubig. Kumuha rin ako ng towel. Pinunasan ko ang buong katawan ni Vlad nang sa ganoon ay maibsan man lang ang lagnat niya. So vampires could be sick too? “Ano ba kasing nangyari sa `yo at bakit nagkasakit ka bigla?” Imbis na sagot ay umungol lang si Vlad. He’s half-asleep. Nakaramdam ako nang awa para sa kanya. Vlad may be a strong man outside but at times like this, he looked like a child who needed care from his mother. Mother. I wonder kung nasaan kaya ang mga magulang ni Vlad? May pamilya din kaya siya? Ilang linggo na kaming magkasama ni Vlad pero ngayon ko lang napagtanto na wala pa pala talaga akong alam tungkol sa buhay niya. Pinupunasan ko ang mukha ni Vlad nang bigla niya akong hawakan sa kamay. “E-erin,” nanghihina niyang bulong. Napalunok ako. Bumilis ang t***k ng puso ko nang magtama ang mga balat namin. “Erin... Erin...” Unti-unti siyang dumilat. Dahan-dahan akong yumuko sa mukha niya at tinapat ang tenga ko sa bibig niya. “Ano `yon, Vlad?” Ramdam ko ang init ng hininga niya na tumatama sa `king balat maging ang init ng katawan niya. Ako yata ang magkakasakit nito. Hinaplos ni Vlad ang pisngi ko at hinawi ang hibla na kumawala sa pagkakapusod ng buhok ko. Tumitig siya sa `kin. Napakunot ang noo ko nang matignan ag mga mata ni Vlad. Hindi ito kulay green kundi itim. “Vlad? Bakit ganyan ang kulay ng mga mata mo?” Halata sa paghinga ni Vlad na may dinadaing siya. At itong letseng tug-tug-tug-tug ng puso ko palakas nang palakas. Anu ba `to? Wala naman akong maalalang may heart problem ang lahi namin. “I... haven’t eaten yet... for two days already,” sagot niya. Napasinghap ako nang malakas. Oo nga pala! Two days nang hindi nakakainom ng dugo si Vlad. Ang huling pag-inom niya ay noong umaga pa ng araw na muntik na akong masaktan ng mga lasing sa daan. Tapos buong araw din kahapon na hindi siya nakakain dahil dumating sila Mama. At dahil dito pa sila nag-overnight kagabi kaya wala rin chance na makagat niya ako at makasipsip ng dugo. Ngayon naman ay ginabi ako ng uwi. Agad bumigat ang balikat ko at nanikip ang dibdib ko. “Naku... sorry, Vlad. Sorry talaga. Gutom na gutom ka na. Halika, uminom ka ng dugo ko.” Inalayayan ko siyang makatayo pero sobrang bigat ng katawan niya. Nanghihina na talaga siya. Niligtas niya pa ako sa masasamang loob noong isang gabi at two times niyang ginamit ang hypnotism powers niya. Siguradong na-drain lahat ng energy niya sa katawan. “Oh sige, humiga ka na lang at ako na ang lalapit sa `yo.” Pumatong ako sa ibabaw ni Vlad. Nilapit ko ang leeg ko sa bibig niya. Ang isang kamay ni Vlad ay gumapang sa braso ko paakyat sa `king balikat. Napigil ko ang paghinga. Iyong isang kamay naman niya ay humaplos sa likuran ko. Napasinghap ako nang hapitin niya ako padiin sa katawan niya. Napapaso ako sa init ng balat ni Vlad. At alam kong pati ako ay nilalagnat na rin sa ibang dahilan. Napalunok ako nang madiin. Sobrang dikit namin habang naririnig ko ang bawat bigat ng paghinga ni Vlad sa leeg ko. Umakyat ang mga haplos ni Vlad sa loob ng blouse ko. He slowly traced my backbone giving me shivers. “Vlad...” “Erin... my little sweet Erin. I’m so thirsty for your blood.” Iyong kamay ni Vlad sa balikat ko ay dahan-dahang gumapang sa leeg ko at huminto sa `king batok. His touches were like little fires leaving stings on my skin. “It’s okay Vlad. You can drink as much as you want. I’m here.” My unstable voice whispered back to him. I heard Vlad mumbled and his sharp fangs punctured the sensitive spot where my neck and shoulder meet. Once again, I was captivated by those familiar lips of him as he sipped the warm red liquid from my tiny veins. The tickling feeling of his fangs; the warm touched of his palms on my skin. They awaken all my senses in a way I’ve never felt before. Hindi ko alam pero sa pagtagal na ginagawa namin `to ni Vlad pakiramdam ko ay naaadik na rin ako. Nalululong sa mga haplos at kagat niya. “Aahh, Vlad... m-medyo napapadami ka na.” “I want more of you Erin. More of you.” Vlad kept on sipping like a baby thirsty for his mothers milk. Medyo makirot pero hindi ko magawang kumalas. Kahit sinasabi ng utak ko na kailangan ko na siyang pigilan. Tila isa akong bakal na awtomatikong dumidikit sa magnet ng kanyang katawan. Hindi nagtagal at si Vlad na mismo ang tumigil. Hingal na hingal siya. Pagod na pagod na tila nakipag-karera. Ako naman ay unti-unting bumalik sa katinuan. “Vlad okay ka na ba?” Nag-aalala ko siyang tinignan. Nakapikit na siya. Bumabagal na ang kaninang paghahabol niya ng hangin. Kumalat sa bibig niya ang mapula kong dugo pero nakapagtatakang hindi man lang `yon nakabawas sa angkin niyang kagwapuhan. It was like the taint of blood fits perfectly to his godly face. Unti-unting dumilat si Vlad at napangiti ako nang makitang bumalik na ulit sa dati ang mga mata niya. Green na ulit. Nakahinga ako nang maluwag. “I can’t get enough of you, Erin. What have you done to me to crave for you this much?” My cheeks burned. I bit my lower lip and tried to stand up but his two big hands were holding me firmly. “Vlad... pakawalan mo na `ko.” “No, I like the feeling of your skin to mine.” He showed me his playful smile exposing his two fangs. I rolled my eyes. “Ayan ka na naman sa mga kapilyuhan mo. Busog ka na, eh! Saka para makapagpahinga ka na rin.” Umiling iling siya at ngumuso na parang bata. Ugh! Why does he have to be so adorable? Seriously? May dugo pa siya sa bibig. “Vlad naman, eh,” reklamo ko. “Wait lang, I said I want more of you.” Pinandilatan ko siya ng mata. “Hoy abuso ka na, ah! `Di porke sinabi ko na you can have all you want, eh sisimutin mo na lahat ng dugo ko sa katawan.” Tumawa si Vlad. “No, I have enough of your sweet blood already.” Tumaas ang kilay ko. “`Yon naman pala, edi pakawalan mo na ako—aaahhh!” Napatili ako nang gumulong siya at mabilis akong pinaibabawan. Napailalim na ako sa kanya. Inis na pinagpapalo ko siya sa dibdib. “Vlad ano ba? Nakakainis ka! Pakawalan mo na kasi ako!” Bwisit ang bampirang `to. Kanina lang hinang-hina. Drama lang ata niya `yon, eh! Napaka scheme-maker talaga nito. “Shhh.” He put one finger on my lips, silencing me. “I said... I. want. more. of. you.”  Nanuyot ang lalamunan ko. “A-ano pa ba kasi ang g-gusto mo?” Oh, juice colored! Pahingi naman ng extrang oxygen kasi hindi na ako makahinga. Nasu-suffocate na ata ako sa sobrang kalandian ng bampirang `to. Makatarungan bang gamitin sa `kin ang seducing powers niya? Nasaan ang hustisya? Pilyong ngumiti si Vlad at sinimulan niyang i-angat ang laylayan ng suot kong blouse. Bumilis lalo ang paghinga ko. “Anung ginagawa mo?” “You’re all mine, Erin. Remember the contract you’ve signed? I want more of you and as your master, you need to feed me with everything that’s yours.” Oh no! Kasama ba talaga `yon sa kontrata? Hindi ko naman kasi binasa lahat ng nakasulat doon. Patay kang bata ka! “Ano bang gusto mo kasi?” Pero ang higad na bampira ayaw sabihin. Kainis! Panay ngisi lang. At panay angat niya rin sa blouse ko. Waaah! Somebody, please help me to get out of this situation, please. Wala na akong nagawa nang tuluyang nataas ni Vlad ang blouse ko. Na-expose tuloy ang suot kong strawberry printed brassiere. The corner of his lips pulled up. His eyes were twinkling in amusement. “I like this, it suits you so well.” Ito na ba `yon? Ito na ba ang sinasabi ni mama na masakit lang sa una pero pagtagal ma-eenjoy mo na rin? Jeskeleeeeeerd! Hindi pa ako ready! Puwede bang break time muna? Time out? Water break? Ang bigat ng bawat paghinga ko. Vlad’s green eyes were burning with intensity and... and... hindi ko ma-explain kung ano pa `tong nababasa ko sa mga mata niya. Vlad gently massaged my tummy. Tila napapaso ako sa mga haplos niya. Bawat hagod ay tumatalon ng paghina ko. Slowly like a crawling snake, gumapang ang mga kamay niya pataas sa ribs ko hanggang sa ilalim ng aking bra while his two thumbs were teasing to come inside my undergarment. Nanigas ako na tila rebulto sa ilalim ng mga tingin niya. Mahirap man aminin pero nagugustuhan ng buong katawan ko ang mga haplos ni Vlad. I’m not sure if Vlad has been using his hypnotism powers on me but all I know is that my body responded furiously with his every touch. And I’m craving for it. Damn it! “Oh, Vladimir,” napasinghap ako nang pinasok ni Vlad ang dalawa niyang palad sa loob ng bra ko. Palming my raw breast. Ow... uhhh... Vlad lowered his face and his tongue slowly swirled inside my right ear. Napaliyad ako sa kakaibang kiliting binibigay ng mga dila at kamay niya. His fingers started to play the two tips of my breast. I mentally cursed his name for god only knows how hard. “Feel this, Erin? You like my touch. Your body screams for my kisses. You are naughty, Erin. And I like you being naughty... only for me.” My mind is spinning. My breathing is hard and heavy. Vlad moved his lips and nibbled my neck down to my collarbone, leaving sweet marks in every part his lips have touched. I heard a clicked and my chest loosened up. The next thing I knew. Tinapon na niya ang bra ko. Bago pa man ako makapag-react ay mabilis na kinulong ng bibig ni Vlad ang n*****s ko sa isang dibdib while his two hands were still busy cupping my boobs. “Ooh... p-please... Vlad... stop.” Hindi ko na makilala ang sariling boses. “I’ll pleasure you all night until you forget your own name.” Oh, sweet baby Jesus! Sinu nga ulit ako?  
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD