Tuloy-tuloy akong umalis dito sa party. Pero hindi ako lumabas ng hotel. Pumunta muna ako sa lugar na makakapag-isip ko ng tama. Sa hagdan ng hotel ako na upo. Bigla kong nahilot ang aking noo. Talagang na-stress ako sa aking ginawa.
Nakakahiya! Ano’ng ginagawa ko? Parang ayaw ko nang magpakita kay Xavier. Nakakahiya rin sa mga bisita nito at kasosyo sa negosyo. Ngunit biglang kumunot ang aking noo nang mapansin ko ang babaeng dumaan na nakasuot ng kulay pulang dress. Dali-dali kong kinuha ang aking facemask sa dala-dala kong handbag at agad ko itong sinuot upang hindi makita ang aking mukha.
Dali-dali akong tumayo para sundan ang babaeng dumaan. May kausap ito sa cellphone, hindi ko nakikita ang mukha nito. Walang kaingay-ingay akong humakbang. Nakita kong lumiko nito. Ngunit mabilis ak
