เมื่อโดนสายตาคู่สวยจ้องมองด้วยความกดดันจึงทำให้หนุ่มบริหารตัวร้ายอย่างนายน์จำต้องตอบคำถามของหญิงสาวรุ่นน้อง เขานึกคิดในภายใจว่าเธอกำลังเริ่มทำตัวหึงหวงเขาเข้าให้แล้วแค่เพียงคิดก็เหมือนรู้สึกมีความสุขล้นเอ่ออยู่ภายในใจ
“มีกินเลี้ยงกับเพื่อนนิดหน่อยแต่กลับไม่ดึกหรอก” เขายิ้มขึ้นที่มุมปากพร้อมกับเอื้อมมือไปเขี่ยแก้มเนียนของคนน้องทำเอาพาฝันที่โดนกระทำถึงกับรีบปัดมือของเขาทิ้งเสียอย่างงั้น ใบหน้าสวยเหยียดยิ้มมุมปากก็แค่แกล้งๆถามเล่นเฉยๆตัวเธอเองไม่ได้อยากฟังคำตอบด้วยซ้ำ
“กลับดึกไม่ดึกก็เรื่องของพี่สิคะ ฝันก็แค่แกล้งถามพี่ไปงั้น ขอตัวไปเรียนก่อนนะคะ” พาฝันไหวไหล่ยกยิ้มมุมปากบอกกับเขาเสร็จก็เปิดประตูก้าวเท้าลงจากรถไปเลยทำเอาหนุ่มรุ่นพี่ถึงกับชะงักไปกับท่าทีของเธอและเพียงไม่นานก็เผยรอยยิ้มออกมา
“ยัยเด็กนี่ร้ายกาจนักนะ!!”
ตึกตักๆ
เสียงหัวใจของนายน์ที่กำลังเต้นรัวและแรงจนทำให้ถึงกับต้องยกมือขึ้
